„De hoofdoorzaak van het natuurverlies zijn menselijke activiteiten. Oprukkende landbouw en overbevissing zijn de grootste bedreigingen. Daarnaast hebben diersoorten het zwaar door stroperij, aanleg van infrastructuur, vervuiling en klimaatverandering” , constateert het WNF.

Volgens het rapport blijft de druk op tropische regenwouden onverminderd groot. In vijftig jaar tijd is maar liefst 20 procent van de Amazone verdwenen. „ In rivieren, moerasgebieden en delta’s zijn populaties wilde dieren gemiddeld met 83 procent ingestort. Grootschalige aanleg van stuwdammen, irrigatie en inpoldering voor landbouw, vervuiling en overbevissing zetten zoetwatergebieden onder grote druk”, aldus het Living Planet Report.

In Nederland ging het door betere regelgeving in de jaren negentig de goede kant op met diersoorten in zoetwatergebieden. Het herstel was echter betrekkelijk, want in de voorgaande decennia ging enorm veel natuur in rivieren en meren verloren door onder meer vervuiling. „We hebben dus nog steeds maar heel weinig over. Bovendien is de afgelopen tien jaar is het herstel afgevlakt. Dat geeft aan dat je moet blijven werken aan herstel en beleid nog beter moet”, aldus het Wereld Natuur Fonds.

Het WNF vindt klassieke natuurbeschermingsmaatregelen, zoals het instellen van beschermde gebieden en soortenbescherming, cruciaal. Zo stijgen de populaties van bijvoorbeeld de bultrug walvis, reuzenpanda en berggorilla voorzichtig.

Maar er is meer nodig, zegt Kirsten Schuijt, directeur van het Wereld Natuur Fonds. „Als wij de oorzaak zijn van natuurverlies, kunnen wij de trend ook ombuigen. Dat vraagt om duurzame keuzes op het gebied van voedsel, energie en grondstoffen. Iedereen kan daar op zijn manier aan bijdragen.”