Rondom die vragen organiseerde het christelijk opinieblad De Nieuwe Koers donderdagavond een debat in Utrecht. Dat was een vervolg op een aantal artikelen met als titel ”Weet je dat je een prinsje bent?” Daarin kwam naar voren hoe veel seculiere opvoeders slechts één doel hebben met hun opvoeding: hun kind zo succesvol en gelukkig mogelijk maken. Tegelijkterijd werd gesignaleerd dat deze opvoedidealen ook christelijk Nederland binnensluipen.

Ook christelijke kinderen en jongeren staan onder druk om succesvol te zijn, zo werd geconstateerd. Ondanks hun zoektocht naar aards succes nemen velen van hen geloof serieus en hebben ze daar diepgaande vragen over. Harmen van Wijnen, voorzitter van het college van bestuur van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE): „De geloofsvragen onder adolescenten zijn groot. Ze hebben vaak moeite met de kerk als instituut, maar zien wel de waarde van het geloof. Zeker als ze de ruwheid van het bestaan ervaren. Zelf werd ik in mijn opvoeding vooral op het hiernamaals gewezen, maar jongeren van nu willen juist antwoorden op vragen over dit leven, bijvoorbeeld over onrecht en lijden.”

Pakketje waarheden

Ouders willen hun eigen opvoeding vaak niet een-op-een overnemen, maar worstelen met de vraag: hoe dan wel? Jos de Kock van de Evangelische Theologische Faculteit Leuven: „Eigenlijk doen we maar wat als ouders. In de interactie met onze kinderen zijn we lang niet altijd bewust bezig om hen voor te bereiden op het leven.”

Aan de andere kant hebben ouders soms het idee dat ze een pakketje waarheden moeten doorgeven. „Maar dat is niet zo. Je kunt je kinderen beter voorleven.”

Directeur Els van Dijk van de Evangelische Hogeschool in Amersfoort beaamde dat. „Dit is precies waar jongeren behoefte aan hebben: opvoeders die moedig tegen de stroom in gaan en die hun kinderen laten zien wat echt belangrijk is.”

Daniëlle de Koot, docent aan de CHE, deed onderzoek naar christelijke gezinnen in Amsterdam. Ze signaleert een klein verschil in opvoedtechnieken tussen christelijke en seculiere ouders. „De meeste opvoeders hanteren grenzen en regels en bieden hun kinderen ook warmte en ondersteuning. Voor kinderen is dat het gunstigst, want het geeft hun zelfwaardering. De Bijbel is geen pedagogisch handboek, maar geeft volgens mij wel aan: voed je kinderen op met liefde en geef aan waar de grenzen zijn.”

Wat De Koot betreft hoeven ouders niet de druk te voelen om anders op te voeden dan seculiere ouders. „Laten ouders in hun opvoeding niet telkens de nadruk leggen op waar ze tegen zijn, maar juist op wat de christelijke traditie te bieden heeft: rust, schoonheid, vergeving, eerbied, gastvrijheid en genade.”