De sonde gaat de komende zeven jaar ovale banen rond de zon draaien. Op het dichtste punt is de Parker maar 6 miljoen kilometer verwijderd van de zon. Dichtbij genoeg om een duik in de zogeheten corona van de zon te nemen, maar ver weg genoeg om niet te verbranden. Ter vergelijking: Mercurius, de eerste planeet in ons zonnestelsel, staat bijna tien keer zo ver.

Geen enkel vaartuig is ooit zo dichtbij de zon geweest. De Parker is gebouwd om temperaturen van 1400 graden Celsius te weerstaan. De straling op de bestemming is ongeveer 500 keer zo fel als bij de aarde. Een speciaal schild moet de sonde daartegen beschermen. Zonder dat schild zou de satelliet maar een paar seconden overleven.

De zon is een groot mysterie. Zo is het in de atmosfeer een miljoen graden, veel warmer dan op het oppervlak, waar het hooguit 6000 graden is. Hoe dat kan, weet niemand zeker. Mogelijk heeft het te maken met elektromagnetische golven. De enige manier om erachter te komen, is zelf een kijkje te gaan nemen.

De Parker moet ook onderzoek gaan doen naar de zogeheten zonnewind. Dat is een stroom geladen deeltjes die de zon continu naar alle planeten, waaronder de aarde, slingert. Als die deeltjes weten door te dringen tot de dampkring van de aarde veroorzaken ze daar het noorderlicht en het zuiderlicht. Maar de deeltjes kunnen ook schadelijk zijn voor satellieten en communicatie. Ook over zonnevlammen en plasmawolken moet de Parker meer inzicht geven. Zo willen wetenschappers een beter beeld krijgen van waar de aarde en de rest van het zonnestelsel eigenlijk aan blootgesteld worden.

De lancering van de Parker staat gepland voor zaterdag 9.33 uur Nederlandse tijd. Tijdens zijn vlucht naar de zon zal de Parker een snelheidsrecord breken. Hij haalt een relatieve snelheid van 700.000 kilometer per uur. Daarmee zou hij in één seconde van Groningen naar Utrecht kunnen vliegen en in twee minuten van Europa naar Australië.

De Parker is vernoemd naar de nu 91-jarige wetenschapper Eugene N. Parker. De Amerikaanse natuurkundige ontwikkelde in de jaren vijftig het concept van de zonnewind. Hij werd aanvankelijk voor gek verklaard, maar toen de eerste satellieten de ruimte ingingen en de zonnewind voelden, bleek dat hij toch gelijk had. Het is de eerste keer dat een ruimtevaartuig is vernoemd naar iemand die nog leeft.