De hitte zindert boven het tuincentrum. Het is zomer in Masqat, de hoofdstad van Oman. De ochtend loopt naar zijn eind. De Indische en Bengaalse werknemers van het tuincentrum zijn toe aan hun siësta. En dan mogen ze zich nog gelukkig prijzen dat het vandaag niet écht warm is. Het kwik komt nauwelijks boven de 40 graden Celsius uit – terwijl daar op heel hete dagen nog 10 graden bij kan komen.

Klandizie is er nauwelijks. Eén Omaanse man, gehuld in een smetteloos witte ”dishdasha” (jurk met lange mouwen), laadt samen met zijn zoon wat perkgoed in zijn fourwheeldrive en zorgt dat hij zo snel mogelijk weer in zijn gekoelde auto terechtkomt.

Ook bij de concurrenten is het rustig, zo leert een blik naar links en rechts. In deze wijk van Masqat staan alle tuincentra naast elkaar in dezelfde straat; wel zo gemakkelijk. Het zijn er een stuk of zes, die zich op hun borden bij de ingang allemaal tooien met het Arabische woord ”meshtel”, ofwel ”kwekerij”. Ze verkopen grosso modo allemaal hetzelfde; van planten en zaden tot potten en potgrond.

Holanda

Vooral die potgrond maakt ze zo interessant. In welke kwekerij je ook binnenloopt, de kans is groot dat het merendeel van de potgrond uit Nederland komt. De Bengaalse verkoper lacht zijn tanden bloot. Hij weet wel waarom. „Goede kwaliteit”, zegt hij. „Holanda, Holanda”, wijst hij ten overvloede naar een stapel zakken waarop de herkomst duidelijk te lezen valt.

Er zijn verschillende leveranciers van die potgrond, maar één naam komt steeds weer terug: Free Peat uit Vriezenveen. Dat is een jong bedrijf, onder meer gericht op de export van potgrond, en dochterbedrijf van het honderd jaar oude Nevema. Zodoende vindt de Nederlandse potgrond „al decennia een goede markt in Oman”, zegt Christiaan Kerdel van Free Peat desgevraagd.

En niet alleen in Oman. „Ook in de andere Golfstaten zoals Saudi-Arabië hebben we een gezonde afzet en een uitstekende reputatie.” Goede potgrond is nu eenmaal hard nodig in de Arabische landen „waar men kweekt onder uitdagende klimatologische omstandigheden”, zoals Kerdel dat eufemistisch verwoordt.

Goede band

Maar met alleen potgrond leveren ben je er nog niet. „Het verkopen ervan is niet heel moeilijk. De kunst is om een goede band op te bouwen met je importeurs. Dat doe je door samen problemen te herkennen en een goede ondersteuning te geven door middel van technisch advies, iets wat zeer gewaardeerd wordt in Oman.”

Ook let Free Peat op de specifieke cultuur waarin het zakendoet. „Dat wij hier al lange tijd aanwezig zijn, heeft te maken met het je willen inleven in de Arabische mores. Het is een andere zakencultuur, waar de islamitische regels belangrijk zijn. Respect en geduld zijn onmisbaar. Afspraken plan je anders en handen schudden is een kunst. Zelf vermijd ik altijd onderwerpen als religie en politiek. Als je bereid bent daar in te investeren, word je vanzelf beloond. Binnenkomen is niet eenvoudig, maar als je eenmaal binnen bent, heb je vaak een vriend voor het leven.”

Blijft de vraag waarom het specifiek Nederlandse bedrijven zijn die dit met potgrond voor elkaar krijgen. Volgens Kerdel heeft dat te maken met de uitstekende internationale reputatie die Nederland heeft als het gaat om innovaties en technische ontwikkelingen in de tuinbouw. „Onze kennis en innovaties vind je in alle werelddelen. Persoonlijk merk ik dat ook: als ik een buitenlands bedrijf bezoek, gaan alle deuren open en word ik bestookt met technische vragen.”

Die vragen komen soms uit onverwachte hoek. Kerdel, lachend: „Wij kregen het verzoek om naar Masqat te komen en ons daar te melden op het politiebureau bij de hoofdcommissaris. Waarom? Omdat de Omaanse politie een grote klant van ons is. Een vreemd verzoek, maar het was een bijzonder leuke ervaring.”

zomerserie Made in Holland

Sommige producten uit Nederland kom je overal ter wereld tegen. Hoe is dat zo gekomen en wat vinden gebruikers ervan? Op 3 augustus: frikandellen in Spanje.