Ruim een jaar geleden werd het schatrijke olielandje Qatar van de ene op de andere dag in een crisis gestort. Op 5 juni 2017 kondigden Saudi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein en Egypte aan dat ze het land zouden boycotten totdat het zijn leven zou beteren. Qatar kreeg geen exportproducten meer van Saudi-Arabië, de diplomatieke vertegenwoordigers werden teruggehaald en zelfs elke vorm van transport tussen Qatar en de andere landen werd taboe verklaard.

Qatar moet aan maar liefst dertien eisen voldoen, voordat de boycot wordt beëindigd. Een van de meest opvallende eisen: Qatar moet het tv-station Al-Jazeera, zeg maar de CNN van de Arabische wereld, opheffen.

Nu hebben de andere vier landen zo hun redenen om dit soort dingen te eisen. Qatar heeft, als enige van de golfstaten, al langere tijd banden met aartsvijand Iran en met de in veel golfstaten gehate moslimbroederschap. En belangrijker nog: er zijn onweerlegbare bewijzen dat terroristische organisaties als Hamas en al-Qaida vanuit Qatar worden gesteund. Om die reden wordt Qatar graag als „terroristenstaat” betiteld door zijn buren.

Nu zijn we een jaar verder. Qatar heeft zijn leven niet gebeterd en voelt zich gepiepeld voor wat het noemt zijn „onafhankelijke buitenlandse beleid” en is een zaak begonnen bij het Internationale Gerechtshof in Den Haag. Overigens alleen tegen de Verenigde Arabische Emiraten, want Saudi-Arabië, Bahrein en Egypte erkennen het hof niet. Een uitspraak laat nog wel even op zich wachten.

Intussen is de boycot nog steeds van kracht. Maar geholpen heeft het niet. Integendeel. De banden van Qatar met Iran zijn hechter dan ooit, Al-Jazeera bloeit en zelfs de Qatarese economie staat er helemaal niet beroerd voor. In plaats van handel met Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten doet Qatar nu meer zaken met het immer neutrale Oman en Koeweit. En, toegegeven, het helpt natuurlijk dat Qatar relatief het rijkste land ter wereld is. Een crisis van een jaar kan het heel redelijk uitzingen.

Tijd dus voor deel twee van de boycot, moet Saudi-Arabië gedacht hebben. Er worden nu plannen ontwikkeld om Qatar niet alleen uit de ooit zo eensgezinde club van golfstaten te gooien, maar ook om het land letterlijk af te snijden van de rest van het Arabisch schiereiland. Saudi-Arabië, dat als enige land direct grenst aan Qatar, zint erop om een kanaal te graven van 60 kilometer langs de grens. Daardoor zou Qatar een eiland worden.

Of het plan daadwerkelijk wordt uitgevoerd, is nog onduidelijk, maar het past wel in de steeds robuuster wordende buitenlandse politiek van Saudi-Arabië. Waar het kleine eiland Bahrein in het verleden juist letterlijk werd aangehaald middels een kilometerslange brug tussen het eiland en Saudi-Arabië, wordt Qatar even letterlijk verstoten.

Het is hoe de Saudische kroonprins Mohammed bin Salman zich laat kennen: enerzijds als hervormer, maar anderzijds onverzoenlijk in zijn buitenlandse politiek. Buigen is er in dit conflict niet bij; niet van Saudische noch van Qaratese zijde. Zolang dat zo blijft, is er geen weg terug. Deze ruzie zal ongetwijfeld nog heel wat vuurwerk opleveren.