Manger Cats ging niet akkoord met verlaging van zijn salaris, waartoe de raad op 2 april had besloten. Zijn jaarsalaris bedroeg 170.000 euro, een relatief hoog bedrag in de non-profitsector. De stichtingsraad besloot tot het ontslag, nadat media aandacht hadden besteed aan de hoogte van sommige salarissen van managers bij goededoelenorganisaties. Duizenden boze collectanten staakten hun activiteiten, waardoor de jaarlijkse collecte voor de Hartstichting fors minder geld opleverde.

De rechter stelde Manger Cats vrijwel volledig in het gelijk in twee juridische procedures. Hij wees de ontbinding van zijn arbeidscontract, waarom de Hartstichting had gevraagd, af en honoreerde vrijwel alle eisen in het kort geding dat Manger Cats tegen de Hartstichting had aangespannen, nadat hij op 30 april was geschorst als medisch directeur. Op diezelfde dag werd hij ook ontslagen als bestuurder van de Hartstichting.

De kantonrechter stelt dat de Hartstichting ten onrechte de algemene kritiek van derden zonder meer heeft laten prevaleren boven het belang van werknemer Manger Cats. Daarmee gedroeg de stichting zich niet als een goed werkgever.

Uit het tussenvonnis in kort geding vloeit voort dat Manger Cats weer aan de slag kan als medisch directeur. Het is nog onduidelijk wanneer hij zijn werkzaamheden kan hervatten. Op 28 juli komen de betrokken partijen opnieuw naar de rechtbank om hierover te praten.