Als de officier van justitie hem voorhoudt dat hij nu voor de zoveelste keer zegt dat hij geen idee heeft, raakt hij flink geïrriteerd.

Waarom kocht hij chloor, waarom trok hij een mes, waarom verkrachtte hij Faber, ondanks dat hij had verteld dat hij zich zo schaamde over de eerdere verkrachtingen waar hij voor was veroordeeld. De 28-jarige P., onlangs vader geworden van een dochter, wist het allemaal niet meer, of hij had er naar eigen zeggen niet goed over nagedacht.

Uit getuigenverklaringen van mensen die P. van vroeger kennen of mensen die met hem in de gevangenis hebben gezeten, komt een beeld naar voren van iemand met twee gezichten die snel agressief wordt. Iemand die hem van vroeger uit Zeewolde kende, vertelde dat iedereen daar P. kende. „Hij was knettergek.” Ook is hij „dom” genoemd. „Een normaal gesprek is nauwelijks met hem te voeren”, aldus een getuige.

Volgens getuigen maakte hij geregeld toespelingen op nieuwe verkrachtingen. „Als ik de kans krijg, trek ik er eentje van de fiets”, zou hij hebben gezegd.

P. ontkent veel van de dingen die over hem gezegd werden. Hij noemt ze uit zijn verband gerukt, of hij zegt dat het om een geintje ging. Ook ontkent hij dat hij mensen kent die dingen over hem hadden gezegd. Hij erkent wel dat hij agressief kan worden als hij boos is. Hij wordt bijvoorbeeld boos „van onrecht”.