Dat zei David van Wijck donderdag in Ede tijdens de ontmoetingsdag van Israël en de Bijbel (IB). Hij deelde mee dat de stichting een backpackuitgave van het Hebreeuwse Nieuwe Testament gaat financieren, als cadeau voor de jongeren van de staat Israël, die zeventig jaar bestaat.

Volgens Van Wijck, medewerker van IB, is Israël „omgeven door een vloedgolf aan vijanden. Het leger is nodig, maar het land betaalt een hoge prijs voor zijn veiligheid. Jongeren moeten twee of drie jaar in het leger en velen houden er een trauma aan over.”

Jaarlijks gaan zo’n 75.000 Israëlische jongeren backpacken, om los te komen van hun ervaringen in het leger. Nederland is populair, evenals Duitsland en Zuid-Amerika. Verreweg de meesten gaan echter naar India. Tijdens die reis komt de spanning eruit en worden de ex-militairen vaak geconfronteerd met hun vroegere leven.

Dat reizen is volgens Van Wijck een zoektocht naar de eigen identiteit. „Deze generatie is wanhopig op zoek naar iets wat vrede geeft.” Nogal wat backpackers raken aan de drugs. „Een op de vijftien jongeren die terugkeren, heeft professionele hulp nodig om af te kicken.” Anderen komen onder invloed van oosterse religies. „Er is in India een complete spirituele industrie ontstaan.”

Van Wijck vindt het belangrijk dat dergelijke jongeren het Evangelie leren kennen. De stichting heeft daarom het initiatief genomen voor de uitgave van een Hebreeuws Nieuwe Testament voor backpackers. De kosten van het project bedragen 70.000 euro. Naar verwachting wordt de backpackbijbel in het najaar gepresenteerd.

Spirituele reis

De Jood Gal Peter Lavie ging na zijn militaire dienst backpacken in Nieuw-Zeeland. Daar kwam hij tot bekering. De medewerker van het Israel College of the Bible in Netanya komt uit een volstrekt seculier milieu. In 2005 vertrok hij voor een jaar naar Nieuw-Zeeland. „Ik wist niet dat het een spirituele reis zou worden”, vertelde hij in Ede.

Lavie was in Nieuw-Zeeland te gast bij evangelicale christenen die meededen aan een programma om Israëliërs onderdak te verlenen. „Ze verwelkomden me vol liefde met een paar Hebreeuwse woorden die ze kenden en zeiden: „We hebben de Joden lief omdat Israël het volk van God is.””

Aan de muur in het huis zag Lavie een bord met de Tien Geboden. Hij vroeg zich af waarom dat daar hing. Dat was toch iets van de Joden? „Toen brak er iets in me en voelde ik dat ik iets miste. Deze evangelicale christenen, die Israël en de Joden liefhadden, zorgden ervoor dat mijn hele Joodse identiteit in scherven viel. Ik werd jaloers op hun geloof, begon vragen te stellen en realiseerde me langzamerhand dat ik de weg kwijt was. Ik werd geconfronteerd met mijn zonde en kwam erachter dat ik vergeving nodig had. Ik was de verloren zoon en moest terug. In Sydney gaf ik mijn hart aan Jezus.”

Lavie weet zich geroepen tot een bediening in Israël. „God is nog niet klaar met Zijn volk. Israëliërs zullen het Evangelie aannemen en het volk zal tot een zegen worden voor de wereld.”