De uitstoot in andere sectoren steeg juist door de groei van de economie.

Per saldo kwam de uitstoot van 2017 uit op 193 miljard kilo CO2-equivalenten. Dat zijn rekeneenheden om de bijdrage van broeikasgassen aan het broeikaseffect onderling te kunnen vergelijken. In 2020 mag de uitstoot nog maar maximaal 166 miljard bedragen, in 2030 is het maximum 113 miljard.

Ten opzichte van 1990 is de uitstoot met 13 procent gedaald. In 2015 besliste de rechter in een zaak die was aangespannen door milieubeweging Urgenda dat de uitstoot in 2020 minimaal 25 procent lager dient te zijn dan in 1990. In het regeerakkoord van 2017 is als doel gesteld dat in 2030 de uitstoot 49 procent lager is dan in 1990. De uitstoot van de internationale lucht- en zeevaart telt hierin niet mee.

In 2015 was er bij de steenkoolcentrales een piek te zien in de uitstoot. Dat kwam door de ingebruikname van nieuwe centrales en het stapsgewijs afstoten van oude centrales. De vijf overgebleven steenkoolcentrales moeten volgens het regeerakkoord uiterlijk in 2030 gesloten zijn.

In de periode 1990-2017 groeide de Nederlandse economie met 73 procent, terwijl de uitstoot van broeikasgassen licht daalde. In deze cijfers zijn ook de toenemende emissies van de internationale lucht- en zeevaart meegeteld voor zover die uitstoot komt van Nederlandse reders en luchtvaartmaatschappijen.

Dat de uitstoot daalt bij een groeiende economie hangt vooral samen met de halvering van de uitstoot van de overige broeikasgassen (methaan, lachgas en F-gassen) door maatregelen binnen industrie en landbouw en bij vuilstortplaatsen. De CO2-uitstoot bleef binnen de perken door voortdurende energiebesparingen en meer hernieuwbare energie. Sinds 1990 nam de emissie-intensiteit van de Nederlandse economie af met 34 procent voor CO2, met 71 procent voor de overige broeikasgassen en met 43 procent voor alle broeikasgassen samen.