Voor Nederland zou het tot 2020 maximaal 0,8 procent minder groei van de economie betekenen. Dat is woensdagmiddag gebleken uit een studie van het Centraal Planbureau (CPB) en het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Nederland wil tijdens zijn komende voorzitterschap van de Europese Unie het terugbrengen van de uitstoot van broeikasgassen nadrukkelijk op de agenda zetten.

In de studie is gekeken naar de kosten van de afspraak binnen de Europese Unie om de uitstoot in 2020 met 30 procent teruggebracht te hebben ten opzichte van het niveau van 1990. Als alle landen meedoen, vallen de kosten mee. Daarbij wordt er wel van uitgegaan dat er een goed systeem van verhandelbare uitstootrechten is. Als bijvoorbeeld de ontwikkelingslanden niet bijdragen, lopen de kosten voor Nederland flink op.

De aanpak van staatssecretaris Van Geel van Milieu om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, is te ambitieus en tot mislukken gedoemd. Bovendien is zijn beleid schadelijk voor het Nederlandse bedrijfsleven. Dat zei voorzitter J. Schraven van werkgeversorganisatie VNO-NCW dinsdag. „Wanneer de staatssecretaris denkt mondiale steun te verkrijgen voor klimaatbeleid met een extreme doelstelling van 30 procent minder broeikasgassen in 2020 draagt hij het klimaatbeleid ten grave. Alle landen die relevant zijn voor het klimaatbeleid, zullen dan direct afhaken”, meent Schraven.

Van Geel noemt op zijn beurt het standpunt van VNO-NCW „onbegrijpelijk en onverantwoord.” Wegens de ernst van het broeikaseffect wil de staatssecretaris de uitstoot van onder meer CO(in2( (kooldioxide) aan de kaak stellen tijdens het Nederlandse voorzitterschap van de Europese Unie in de tweede helft van dit jaar.

Schraven hekelt de doelstelling waarin plafonds worden gesteld aan de uitstoot van broeikasgassen, zoals in de zogeheten Kyoto-afspraken. Dit drukt zwaar op landen die al een hoge uitstoot hebben met als gevolg dat de industrie verplaatst naar „landen zonder Kyoto-inspanningen”, aldus Schraven.

Volgens de werkgeversvoorman kunnen broeikasgassen het beste worden teruggedrongen door nieuwe afspraken te maken op wereldniveau. Toch stelt hij dat „het draagvlak voor wereldomvattende klimaatafspraken eerder afbrokkelt dan dat het toeneemt.”

Ook Van Geel is voor meer samenwerking. „Het is evident dat de Europese Unie de klimaatverandering niet eenzijdig kan oplossen.” Maar in tegenstelling tot Schraven wil hij een voortrekkersrol voor Europa. „Er is draagvlak nodig voor mondiaal klimaatbeleid. Juist daarom moet Europa leiderschap tonen en verantwoordelijkheid nemen. Ontwikkelingslanden zullen nooit volgen als het rijke Europa niet zelf het goede voorbeeld geeft.”

Naast mondiale samenwerking kunnen nieuwe technieken bijdragen aan reductie van het broeikaseffect. Volgens Schraven liggen daarin zelfs economische kansen voor Nederland. „Waar aan gewerkt moet worden, is de ontwikkeling van een gereedschapskist aan instrumenten voor innovatiebevordering en verspreiding van nieuwe technologieën. Dat is een prima exportartikel.”