Zij wordt maandag, dinsdag en vrijdag aan de tand gevoeld in het proces dat draait om een reeks onderwereldmoorden waartoe Holleeder opdracht zou hebben gegeven.

„Mijn lievelingszussie”, noemde Willem Holleeder zijn oudste zus Sonja op vrijdag 9 februari, vlak voordat hij in de rechtszaak overmand werd door emoties en brak. Hij „snapte er helemaal niets van” dat ze bij justitie „al die onzinverhalen” over hem had opgehangen. „Ik heb haar nooit wat aangedaan. En ik hou van haar, tot de dag van vandaag”, sprak hij.

Met jongere zus Astrid legde Sonja Holleeder zeer belastende verklaringen af tegen haar broer, net als later zijn ex-vriendin Sandra den Hartog zou doen. Holleeder was „totaal verbijsterd”, toen hij het nieuws in 2015 hoorde. „Ik dacht dat ik droomde. In mijn ogen waren we altijd een hechte familie.”

De warmte waarmee hij over zijn oudste zus sprak, stond in schril contrast met het beeld dat hij van zijn jongere zus Astrid schetste. Zij was de kwade genius, zei hij. Zij heeft gelogen en bedrogen „en mij erin geluisd”, aldus Holleeder. Met de gespreksopnamen die zij en Sonja stiekem maakten en waarvan delen al in 2015 werden vrijgegeven, werd ‘De Neus’ neergezet als een monster en een psychopaat. Daar kwam de aanklacht in het autobiografische ‘Judas’ eind 2016 nog een keer overheen.

Holleeder noemde het „allemaal valse, misselijke verklaringen. En Astrid zit erachter. Maar niemand wil het zien. Want ja, ik ben Willem Holleeder, hè”, klonk het afgelopen dinsdag verbitterd tegen de rechtbank. „Ik ben een boef. Een grote boef. Ik ben de eerste om dat toe te geven. Maar ik ben geen monster.” Astrid noemde hij „gemeen. Ze is een gluiperd.”

Zijn jongste zus neemt na Sonja plaats in de getuigenbank, al duurt het even voor dat gebeurt. Vanaf 12 maart heeft de rechtbank ook voor haar verhoor drie dagen gereserveerd.