Heringa toch veroordeeld voor hulp bij zelfdoding
Albert Heringa móést zijn stiefmoeder in 2008 wel helpen met zelfdoding, vond het hof in Arnhem in 2015. Woensdag werd hij alsnog veroordeeld.
Het is 7 juni 2008. In haar kamer in verzorgingshuis Sonneheerdt in Ermelo zit de 99-jarige Moek. Ze is levensmoe en wil niet meer. Die avond arriveert haar stiefzoon Albert. Hij mengt volgens een afspraak die ze maakten 120 fijngestampte pillen met yoghurt, 35 pillen met Martini en reikt Moek het geheel in een bakje en een beker aan. Moek eet en drinkt en overlijdt.
Het beoordelen van die daad ligt de rechtspraak zwaar op de maag. De rechtbank in Zutphen achtte strafbare hulp bij zelfdoding bewezen, maar vond Heringa straffen overbodig. Het gerechtshof in Arnhem vond dat Heringa zich in een noodtoestand bevond en gaf ontslag van rechtsvervolging.
Onbegrijpelijk, noemde de Hoge Raad op 14 maart vorig jaar dat besluit. Het vernietigde grote delen van het Arnhemse arrest en droeg het heroverwegen ervan op aan het hof in Den Bosch.
Het woensdag gewezen vonnis van dit hof is het strengste van allemaal. Een beroep op de noodtoestand komt Heringa volgens de rechters in de verste verten niet toe. Hij nam niet de moeite een deskundige te laten beoordelen of zijn stiefmoeder geestelijk uitzichtloos en ondraaglijk leed, nadat de huisarts al had beoordeeld dat daarvan in lichamelijk opzicht geen sprake was. Nadat de huisarts liet weten dat ze euthanasie te ver vond gaan polste hij niet bij euthanasielobbygroepen of zij wellicht een bereidwillige arts kenden, maar nam hij zelf het heft in handen.
Daarbij neemt het hof het Heringa uiterst kwalijk dat hij voordat de dood was ingetreden Moeks kamer verliet en pas na twee jaar openheid van zaken gaf.
Van alle instanties die naar de zaak keken, wijst het hof in Den Bosch Heringa’s beroep op psychische overmacht het stelligst af. Dat de vrouw druk uitoefende op haar stiefzoon om haar te helpen overlijden is volgens het hof niet gebleken; híj bood het uit zichzelf aan. Zijn wens om te helpen en zijn overtuiging dat de wet moest worden verruimd waren leidend, aldus het arrest.
Een voorwaardelijke celstraf van zes maanden met een proeftijd van twee jaar acht het hof geboden. Heringa sprak woensdag verontwaardigd van „jojo-rechtspraak.” Hij zei er alles aan te willen doen om het vonnis aan te vechten. Zo’n honderd sympathisanten van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) waren woensdag naar het hof gekomen om Heringa een hart onder de riem te steken.