Ontdaan is ze. De dreigende sluiting van De Welkamp is voor Ida Hardeman (42) uit het Gelderse Scherpenzeel „een drama.” Haar zoon (10) vindt sinds augustus vorig jaar onderdak bij het opvanghuis in Elspeet.

Opvang eerder, gedurende anderhalf jaar in twee pleeggezinnen, verliep niet naar wens. Het „moeilijk begeleidbare” kind was daar niet te handhaven. Daarom waren zijn ouders, aangesloten bij de gereformeerde gemeente in Nederland in Scherpenzeel, zo blij met De Welkamp.

Ook al omdat het reformatorische opvanghuis, dat zich richt op de rechterflank van de gereformeerde gezindte, dezelfde regels hanteert als thuis. Zo is computergebruik op zondag niet toegestaan. Van groot belang is dat de jongen heldere voorschriften krijgt. „Iedere dag moet je hem zeggen dat hij zich om tien voor half negen moet uitkleden, om om half negen naar bed te kunnen. Dus niet kwart over acht, maar tien voor half negen.”

Die duidelijke structuur in De Welkamp moet de jongen binnenkort mogelijk ontberen. „We hopen dat de reformatorische achterban onze nood voelt. Dat er, mede door gebed, toch nog een oplossing komt”, zegt moeder Hardeman.

Moeilijk werk

Zwaar weer dus voor De Welkamp, waar op dit moment vijf jongens met een ernstige vorm van autisme onderdak vinden. De tweekoppige directie, die bestaat uit Geertrui Boot-van Laar en Margriet Dekkers-Verkuil, probeert al maanden vergeefs aan geschikte medewerkers te komen. Advertenties in het Reformatorisch Dagblad en kerkelijke bladen als De Saambinder en De Wachter Sions, boden geen soelaas.

Weliswaar meldden zich diverse jongedames, maar die haakten allen na enkele maanden weer af. „Het waren prima meiden. Maar het werk onder deze jongeren is erg pittig. We zoeken daarom personeel dat stevig in de schoenen staat en dit intensieve werk aankan”, aldus Geertrui Boot dinsdag desgevraagd. „Er bestaat te weinig kennis en ervaring om de doelgroep specifiek in hun autisme te begeleiden.”

Vanwege het personeelsgebrek heeft De Welkamp het zorgaanbod de afgelopen tijd al teruggeschroefd. Zo stopte het opvanghuis begin dit jaar gestopt met logeermogelijkheden voor jongeren met autisme. Die was bedoeld om hun ouders te ontlasten.

Reformatorische opvanghuizen voor jongeren met autisme zijn er in Nederland verder nauwelijks. De cliënten van De Welkamp komen dan ook van heinde en verre, zoals uit het Zuid-Hollandse Ouddorp.

„We hanteren duidelijke regels”, licht Boot toe. „Ouders waarderen die helderheid. Ze willen hun doopbelofte nakomen. Ouders uit reformatorische kring vinden het verschrikkelijk als hun kind in een neutrale instelling bijvoorbeeld het aanbod krijgt de kermis te bezoeken of allerlei tv-programma’s krijgt voorgeschoteld.”

Echt erg. Zo noemt Hendrik-Jan Colijn, directeur van de reformatorische belangenvereniging Helpende Handen, de dreigende sluiting van De Welkamp. Extra wrang is, benadrukt Colijn, dat in reformatorische kring de behoefte aan opvanglocaties voor jongeren met autisme alleen maar groeit. „De biblebelt kent nogal wat witte vlekken, dus gebieden waar ouders hun kinderen niet kunnen onderbrengen in een reformatorische woonvorm.”

Veel behoefte

De komende maanden gaat Helpende Handen in de regio Hardinxveld-Giessendam met diverse ouders om tafel om te onderzoeken of er mogelijkheden zijn voor een opvang- en logeerhuis voor kinderen met autisme. Een exacte locatie is nog onbekend. „Er moet echt wat gebeuren op dit punt. Er betstaat veel behoefte aan reformatorische opvang.”

Komende maanden organiseert Helpende Handen voor onder meer familieleden zes zogeheten ”Geef me de 5”-avonden waarop tips worden verstrekt om op een verstandige manier met jongeren met autisme om te gaan.