Recensie: Margreet Prinsen bespeelt het Hinszorgel in Zandeweer
In het Groningse dorpje Zandeweer, onder de rook van Uithuizen, staat een sfeervolle dorpskerk op een wierde. In deze kerk vinden we de eersteling van Albertus Anthonie Hinsz. Vanuit de werkplaats van Frans Caspar Schnitger, die in 1729 slechts tien jaar na zijn vader overleed, voltooide Hinsz het orgel in 1731. Hij vestigde daarmee zijn naam, zodat hij al spoedig de opdracht kreeg om een groot instrument voor de Petruskerk te Leens te vervaardigen.
De ingrijpende restauratie van het Zandeweerster orgel door de firma Reil werd inmiddels tien jaar geleden voltooid. Na de cd van Peter Westerbrink volgt er nu opnieuw een geluidsdrager, ingespeeld door zijn oud-docente Margreet Prinsen.
De organiste stelde een aantrekkelijk programma samen, dat bekende en minder bekende werken van onder anderen Sweelinck, Weckmann, Buxtehude en Bach combineert. Het orgel komt daarbij prima uit de verf; er wordt creatief geregistreerd. Van de grommende Quintadeen tot de kleurrijke Vox Humana: het bescheiden dorpsorgel blijkt een enorm arsenaal aan klankkleuren te hebben.
Prinsen geeft de muziek alle ruimte om te ademen; de details zijn goed te volgen en er wordt echt muziek gemaakt. Tegelijk zou ik bij sommige stukken weleens wensen dat er met iets meer vuur gemusiceerd wordt, waardoor de contrasten wat groter zouden zijn.
De opname is zonder meer uitstekend en werd verzorgd door Aad van der Waal. Het enige wat op den duur hinderlijk werkt, is de ‘hik’ in de (nieuwe) windvoorziening, die steeds optreedt als er een akkoord wordt losgelaten.
Het Hinz-orgel 1731 – Zandeweer – Margreet Prinsen; SIOG (201702); € 15,-; bestellen: margreet.prinsen2014@gmail.com
