Het Stedelijk haalde haar binnen om „haar oog voor kwaliteit en voor jong talent en haar uitgebreide netwerk”. Ook werd ze destijds door het Stedelijk geroemd om „het herkenbare, radicale en zelfverzekerde programma dat zij neerzette in de Kunsthalle en de bevlogen manier waarop zij persoonlijk het instituut aan de buitenwereld presenteerde en onderdeel maakte van het culturele debat”.

Ze werd zelfs als één van de meest invloedrijke figuren in de internationale kunstwereld betiteld. Het Amerikaanse tijdschrift Art Review plaatste haar enkele keren in de hoogste regionen van de top 100 van deze mensen.

Ze had erg veel zin in het Stedelijk, dat volgens haar bekendstaat om „moedige, avontuurlijke en toegankelijke exposities. Daar wil ik mee doorgaan, avontuur en lef zitten in het DNA van het museum.” Enthousiast en kennelijk rekenend op een lang verblijf in Amsterdam, meldde ze zich voor een cursus Nederlands bij ‘de nonnen’.

Ruf was niet vies van experimenten, wilde maatschappelijk relevante exposities tonen, en publiceerde veel eigen teksten over kunst. Verder werkte ze samen met tal van musea in binnen- en buitenland.

Maar nu lijken naam en faam toch flink gebutst. De positie van Ruf kwam ter discussie te staan toen vorige week bekend werd dat ze nogal wat bijklust en naast haar baan een goedlopend kunstadviesbureau runt. In 2015 maakte ze ruim 437.000 euro winst, onthulde NRC Handelsblad. Het woord belangenverstrengeling viel al snel.

In het jaarverslag van 2016 meldt Ruf twintig nevenfuncties, maar de naam van haar adviesbedrijf stond er niet bij.

Bij haar aanstelling was afgesproken dat haar nevenfuncties niet mochten botsen met de directeursfunctie, die wordt gehonoreerd volgens de Wet normering topinkomens (maximaal 181.000 euro).

Zakelijk directeur Karin van Gilst verliet het Stedelijk eerder deze maand omdat het daar een „natuurlijk moment” voor was. Prins Constantijn zwaaide recent af als lid van de Raad van Toezicht van het Stedelijk, na een volledige termijn van tweemaal vier jaar.