„Deze vrouwen lopen groot gevaar”, zegt de Amsterdamse onderzoeker-journalist mr. Ruth Hopkins. Woensdag was ze een van de sprekers tijdens een congres op de Vrije Universiteit (VU) over Albanese misdaadbendes in Europa. Hopkins deed voor de Europese Commissie onderzoek naar mensenhandel in Nederland, België en Italië.

Albanese prostituees lijden in de seksindustrie in ons land een schrijnend bestaan, betoogt Hopkins. Pooiers ontzien niets en niemand. „Er is sprake van slavernij. Vrouwen worden elke dag mishandeld en verkracht. Albanese criminelen zijn roekeloos en gewelddadig. Zo werd een Russische vrouw in een bad gelegd en kreeg ze elektroshocks toegediend.”

Het is „erg moeilijk” om een betrouwbaar beeld te krijgen over het aantal Albanese vrouwen dat in Nederland in de prostitutie zit. De Stichting Tegen Vrouwenhandel houdt het op enkele tientallen.

Hopkins heeft de achterliggende jaren een aantal Albanese slachtoffers van vrouwenhandel op de voet gevolgd. Zo kwam ze in 2002 in contact met een thans 22-jarige vrouw. Een schrijnend verhaal. Hopkins: „In 1996 werd ze als 14-jarig meisje uit een dorpje in het noorden van Albanië ontvoerd. Criminelen plukten haar letterlijk van de straat.” Het kind belandde in de prostitutie in Griekenland. Toen ze daar aangifte deed en terugkeerde naar Albanië, wachtte haar niet bepaald een warm onthaal. „De familie-eer was geschonden. Men was heel kwaad dat het meisje voor het huwelijk seks met mannen had gehad. Ze mocht niet meer naar buiten of naar school. Ze werd als het ware een stofzuiger die alleen thuis schoonmaakwerk mocht doen.”

In 1998 werd het Albanese meisje opnieuw ontvoerd. Ditmaal verkocht een zogenaamde vriend haar aan een bende Albanese mensenhandelaars. In een speedboot werd ze naar Italië gebracht. Het meisje belandde na omzwervingen in Italië en Brussel uiteindelijk in een Amsterdamse tippelzone.

Met behulp van een Afghaanse klant wist de vrouw na enige tijd de tippelzone te ontvluchten. Maar er schuilde een adder onder het gras. Haar helper bleek zelf actief in de seksindustrie. Hij had een kind bij de Albanese vrouw verwekt. De man was totaal onbetrouwbaar, zegt Hopkins. „Het is geen frisse jongen. Hij sloeg de vrouw bont en blauw.” Uiteindelijk keerde de Albanese terug naar haar moederland.

Ook daar bleef de Afghaan speuren naar de vrouw. De man kwam daarvoor tot driemaal toe naar Albanië. „Van de vrouw had hij gehoord dat ze in een dorpje woonde dat begon met een B. Toen is hij alle dorpen, beginnend met die letter, afgereden.” Intussen is de man opgepakt en bivakkeert hij in een Albanese cel. Toch maakt Hopkins zich zorgen over de veiligheid van de vrouw, die ze binnenkort weer hoopt te bezoeken. „Ze is nog steeds in gevaar. In Albanië zijn de sociale verbanden klein. Er zijn familieclans. Die weten vaak precies wie waar zit. De vrouw heeft ook al de spil van de bende ergens op straat zien lopen.”

Hopkins ergert zich eraan dat Albanese vrouwen in hun moederland niet of nauwelijks steun van Nederlandse overheidsinstanties krijgen. „De vrouw die ik heb gevolgd, krijgt geen bescherming in Albanië. Hoewel ze in Nederland tegenover de politie als getuige haar verhaal heeft gedaan over een Albanese bende. In ons land hangt op dit moment de sfeer van: illegale prostituees moeten het land uit. Naar de belangen van de vrouwen wordt niet gekeken. Ze zitten in een zeer zwakke positie.”

Recent onderzoek wijst uit dat de aanpak van mensenhandel in Nederland te wensen over laat. Onlangs beklaagde mr. A. G. Korvinus, nationaal rapporteur mensenhandel, zich er in deze krant over dat veel pooiers ongestoord hun gang kunnen gaan. Hopkins kan een heel eind meegaan in die kritiek. „Er zijn al jarenlang allerlei wetten en regelingen die gericht zijn tegen mensenhandel. Er zijn wel opsporingsactiviteiten. Zo heeft de Amsterdamse politie een bende Albanezen opgerold, maar de begeleiding van vrouwen naar hun eigen land laat heel veel te wensen over. De vrouwen zitten soms met hun pooiers in hetzelfde vliegtuig en worden meteen weer gedwongen om in de seksindustrie te gaan werken. Dat is heel kwalijk.”