De oud-mariniers zeggen de stemmen op de geluidsband niet aan personen te kunnen koppelen. Op de banden zegt iemand onder meer: „Ik heb ze alle twee kapotgeschoten”. Ook klinken er schoten als het sein veilig al is gegeven en klinkt er gelach als iemand na een knal zegt dat de kaper nu echt dood is. Ook neemt iemand het woord „genadeschot” in de mond.

De mariniers zijn anoniem –met een code– en zitten afgeschermd. De banden worden achter gesloten deuren afgespeeld. De mariniers zeggen dat ze alleen weten wat ze zelf deden in de voorkant van de trein, waar ze met hun zes man tellende aanvalsgroep naar binnen zijn gestormd. Het was een chaos in de trein. Twee zeggen op de coupés te hebben geschoten, waar drie kapers de dood vonden. Ook de marinier die daar de opname maakte, kan de geluidsband niet duiden. Hij moet er vlakbij hebben gestaan want zijn opname-apparaat was klein.

Op verschillende punten komen de verklaringen niet overeen. Wel zeggen alle mariniers dat de geweldsinstructie duidelijk was en noemen ze de suggestie dat er een geheime opdracht was vanuit de regering om alle gijzelnemers te doden „volstrekt onzinnig.”

Het proces tegen de Staat is aangespannen door nabestaanden van twee gedode kapers. Zij denken dat de twee zijn doodgeschoten terwijl ze al gewond op de grond lagen. Letsel wijst daarop, maken ze op uit de autopsierapporten. Ook de geluidsopnamen sterken hen in de overtuiging dat er onrechtmatig is opgetreden door een aantal mariniers.

Verder blijkt dat de mariniers zich hebben voorbereid op hun verhoor, onder meer met hun advocaat, maar dat was volgens hun niet inhoudelijk. Wel hebben ze de geluidsbanden al deels gehoord. Advocaat Liesbeth Zegveld heeft daartegen bezwaar gemaakt. Eén commandant sprak van een bijeenkomst op het ministerie van Defensie zelf, dit voorjaar.

De mariniers staan onder ede. Ze kunnen niet strafrechtelijk worden vervolgd voor daden tijdens het beëindigen van de kaping maar wel voor meineed als hun verklaring aantoonbaar onjuist is.