„We zijn nu op hetzelfde punt als in 1994, 1995”, aldus de prins. „Toen had je bedrijven als Yahoo. Rond 1997 begon de hype.” Die eindigde na de eeuwwisseling. Sommige grootmachten gingen failliet, anderen overleefden en begonnen aan een tweede leven. „Het verschil met toen is dat we nu een heel netwerk op internet hebben om op terug te vallen. Bovendien weten we nu hoe zo’n bubbel werkt, want we hebben het al eens gezien.”

De prins sprak donderdag bij een congres over blockchain in de Ridderzaal. Blockchain is een soort digitaal logboek waarin alle deelnemers en alle handelingen worden bijgehouden door alle gebruikers, nu 17 miljoen mensen. Het is van niemand, en tegelijk van iedereen, en niemand kan ermee knoeien. Virtuele munten als de Bitcoin zijn er op gebaseerd. Prins Constantijn: „Ik hoef niet te vertrouwen op een bank die zegt: hij is wie hij is. Het systeem garandeert dat ik ben wie ik ben, dat ik een transactie mag doen en dat de transactie legitiem is.”

De gebruikers van blockchain maken elkaar betrouwbaar, is het idee. „Het gaat naar 100 procent vertrouwen, frauderen kan niet meer.” Bijkomend voordeel: de blockchain is robuust. Deelnemers houden het systeem, en dus elkaar, in de lucht.

Rutger van Zuidam, organisator van het congres, noemt blockchain „de derde generatie van het internet”. Het systeem is volop in ontwikkeling, dingen die we over tien jaar normaal gaan vinden worden nu bedacht. „In 1993 vonden we het interessant om een keer een mailtje te krijgen, maar waren er nog geen browsers. In die fase zitten we nu met blockchain”, aldus de ondernemer.

Als blockchain straks overal terug te vinden is, verdwijnen de dagelijkse handelingen die we nu nog gewoon vinden. „Betalen in de supermarkt bijvoorbeeld. Het liefst wil je je boodschappen gewoon meenemen”, aldus prins Constantijn. Amazon experimenteert al met zo’n supermarkt zonder kassa’s. De winkel houdt bij wat een klant pakt en schrijft de rekening automatisch af. „En eigenlijk wil je zelfs dat niet. Eigenlijk wil je gewoon tegen je telefoon zeggen: koop het eten dat ik vorige week zo lekker vond. En dat het dan bij je voordeur wordt afgeleverd.”