Yaseman zei in 1947 te zijn gemarteld, zodat hij zou bekennen dat hij tegen het Nederlandse bewind streed. Hij zou onder meer elektrische schokken toegediend hebben gekregen met een veldtelefoon, nadat hij in het voormalige Nederlands-Indië in Oost-Java gevangen was genomen.

De Stichting Comité Nederlandse Ereschulden (K.U.K.B.), die de belangen van Indonesische oorlogsslachtoffers behartigt, heeft het overlijden van Yaseman bekendgemaakt. Jeffry Pondaag van de stichting vindt dat de procedures te lang duren. Advocaat Liesbeth Zegveld stelde de Staat in 2014 aansprakelijk namens Yaseman.

„Genoegdoening aan slachtoffers van het geweld dat werd gepleegd en inmiddels door wetenschappers structureel is genoemd, duurt te lang. Verscheidene weduwen, nabestaanden en getuigen zijn tijdens de rechtszaken overleden, voordat zij uitsluitsel of een schadevergoeding kregen”, aldus Pondaag.

De zaak van Yaseman is de enige van de Indonesië-zaken die draait om marteling. De meeste gaan over executies en schadevergoedingen voor nabestaanden. Eerder dit jaar werd bekend dat meer dan vijfhonderd kinderen van mannen die in Nederlands-Indië door het Nederlandse leger zouden zijn geëxecuteerd, schadeclaims voorbereiden.