Kamer valt over Donner heen wegens tbs
De hele Tweede Kamer is „onthutst en verbijsterd" over de gang van zaken rond de ontvoering van het meisje uit Eibergen vorige week. De partijen hebben forse kritiek op minister Donner van Justitie, omdat het nog steeds mis gaat met tbs’ers die niet van verlof terugkeren, hoewel de bewindsman vorig jaar al maatregelen aankondigde.
Dat bleek donderdag in een voortgezet debat in de Kamer over het tbs–stelsel. De Kamer is geschokt door een brief waarin Donner de zaak reconstrueert. Daaruit blijkt volgens de Kamer dat de tbs–kliniek, politie en het openbaar ministerie soms langs elkaar heen werken.
Bij wijze van uitzondering vroeg Donner als eerste het woord in het debat. Hij noemde de gebeurtenis met het ontvoerde meisje „traumatisch en schokkend" voor het meisje, de familie en de samenleving maar ook voor hemzelf. De minister benadrukte dat wat is gebeurd, mede onder zijn verantwoordelijkheid plaatshad, zeker waar het om gebreken in het systeem gaat.
Hij erkende dat de reconstructie gebreken in het systeem aan het licht heeft gebracht. Hoewel er regels zijn, miste Donner daarbij in deze zaak een gevoel van urgentie en werden ook fouten gemaakt." Zo wees hij erop dat de ontvoering op 23 mei misschien voorkomen had kunnen worden, als justitie en politie na 21 mei wel hadden geprobeerd de ontsnapte tbs’er te traceren.
Toen had de verdachte namelijk een auto gestolen. Voor die tijd kon de man volgens de wet niet actief met opsporingsmiddelen worden opgespoord, omdat ontsnapping op zich niet strafbaar is. De officier van justitie had om die reden twee keer geweigerd om de tbs’er via zijn mobiele telefoon te traceren.
LPF’er Eerdmans ging het verst in zijn kritiek en dreigt later een motie van wantrouwen in te dienen als Donner zijn beleid niet drastisch omgooit. PvdA’er Wolfsen verwijt Donner „laksheid in het kwadraat", omdat een jaar lang niets concreets is gebeurd om het systeem te verbeteren. VVD, GroenLinks en D66 rekenen Donner de fouten aan. CDA’er Joldersma hekelde vooral het gebrek aan urgentie bij de kliniek, politie en justitie.