„In het westen snel een baan”

Luca Ronner (24)

Komt uit Groningen.

Studie communicatie aan de Hanzehogeschool.

Werkt voor Senf Theaterproducties in Delft.

„Ik ben geboren in Groningen en heb er 22 jaar gewoond. Een echte ‘stadjer’. Maar ik woonde er al zo lang dat ik eigenlijk weleens iets anders wilde zien. Na mijn studie communicatie aan de Hanzehogeschool gingen veel mensen die ik ken richting de Randstad. Toen dacht ik: Het is nu of nooit.

Hier in Amsterdam, waar ik woon, zijn veel meer jonge werkenden en in Groningen meer studenten. De Randstad past dus wat beter bij mijn eigen levensfase, omdat ik ook net begonnen ben met werken. Je komt hier in de kroeg niet veel studenten en juist meer mensen in dezelfde levensfase tegen. Er is ook wat meer te doen en te ontdekken. Als ik niets te doen heb, ga ik weleens naar een wijkje waar ik nog niet eerder geweest ben, ontdek ik een nieuw lunchtentje of zo. De stad is hier ook een stuk groter. Er zijn veel musea, veel festivals, veel concerten. Vaak moet je voor een concert toch naar Paradiso of de Ziggo Dome en dan zit je vanuit het noorden al snel vier uur heen en weer in de trein. Dan moet je hopen dat je überhaupt thuiskomt. Nu stap ik gewoon op mijn fietsje en rijd ik er in een kwartier naartoe.

Daarnaast denk ik ook dat het goed is voor mijn ontwikkeling om naar een andere omgeving toe te gaan. In mijn sector is op zich wel werk te vinden in Groningen, want er zitten best wat culturele instellingen in de stad. Maar in het westen is een baan vinden gewoon wat gemakkelijker. Hier in de Randstad zijn veel meer bedrijven en instellingen waar ik kan werken.

Ik mis alleen mijn vriendinnen uit Groningen. Gelukkig zijn er steeds meer van hen die ook naar de Randstad verhuizen. Mijn familie komt ook vaak naar de Randstad om me op te zoeken. Andersom ga ik ongeveer één keer in de twee maanden terug naar het noorden om naar mijn familie en vrienden te gaan. Als ik terug ben, merk ik wel dat het in Groningen een stuk gemakkelijker is om even snel naar de stad te fietsen. In Amsterdam moet ik toch al snel twintig minuten fietsen vanaf mijn huis om ergens te komen. En het is zo ontzettend druk met toeristen. Als ik langs de grachten fiets, is het zo chaotisch: ik rijd elke keer bijna een toerist aan.”

„Randstad heeft een air”

Vincent Koster (24)

Komt uit Assen.

Studie international business en master strategic innovation management aan de rijksuniversiteit.

Werkt voor Capgemini in Utrecht.

„Toen ik met mijn studie begon, wist ik eigenlijk al dat er een grote kans was dat ik in de Randstad zou gaan werken. Hoofdzakelijk omdat daar veel grote internationale bedrijven zijn, in tegenstelling tot Groningen. Op universitair niveau zijn er in Groningen binnen mijn werkveld te weinig banen. Iedereen die daar studeerde, gaat er op zoek naar een baan, dus je hebt bij wijze van spreken 20.000 concurrenten.

De Randstad op zich spreekt me eigenlijk helemaal niet aan. Mensen hebben een bepaald air. Kom je zoals ik uit het noorden, dan word je al snel als boer en daarom minder intelligent gezien. Dat irriteert me wel, want zo goed is het helemaal niet in het westen. Ik sta rond Utrecht elke dag wel een halfuur in de file. Wonen is ook ontzettend duur: ik zou veel liever in Groningen wonen dan in de Randstad. Sowieso vind ik een buitenwijk van Groningen voor kinderen een veel betere opgroeiplek dan bijvoorbeeld een stadswijk in Utrecht of Amsterdam. Er is veel meer criminaliteit dan in Groningen. Mocht ik daar net zo’n goede baan kunnen krijgen, dan zou ik wel overwegen terug te gaan.

De Randstad heeft veel meer voorzieningen. Alles is een stuk centraler, de treinen rijden vaker en er zijn metro’s. De steden zijn ook groter en internationaler georiënteerd. Dat geeft een soort wereldburgergevoel.

Maar ik mis mijn vrienden uit het noorden wel. Die zijn allemaal daar aan het werk of nog aan het studeren. Ik vind het jammer dat er voor mij niet zo veel werkgelegenheid is in Groningen, terwijl het wel een goede plek is voor start-ups. Er zijn veel alfa-studies, maar voor bedrijven heb je juist veel bètamensen nodig. Als die er in Groningen zouden zijn, zou je ook bedrijven trekken. Google heeft een datacentrum geopend in de Eemshaven. Dat biedt perspectief: Groningen zou een soort Silicon Valley van Nederland kunnen worden als er nog een paar van dat soort bedrijven zouden komen.

Ook liggen er kansen in de medische wereld. Groningen heeft het UMCG en er zijn studenten die medische studies volgen. Er is alleen niet genoeg plek voor iedereen. Je zou eigenlijk een groot laboratorium moeten hebben waar medicijnen worden ontwikkeld. Daarmee kun je medische specialisten en farmaceutische bedrijven trekken.”

„Leuk, maar een uithoek”

Nathalie Weeink (25)

Komt uit Hengelo.

Studie toegepaste psychologie aan de Hanzehogeschool.

Werkt voor Launch! in Utrecht.

„Mijn vriend is de voornaamste reden dat ik naar de Randstad ben gegaan. Hij woonde al in Utrecht voor zijn opleiding en tijdens mijn studie ging ik hem voor mijn stage achterna. Ik ben er niet meer vertrokken.

Ik ken mijn vriend uit Hengelo. De eerste periode van onze relatie moesten we allebei steeds heen en weer reizen om elkaar te kunnen zien. Daarnaast woonden al mijn familie en vrienden op andere plekken in het land.

In Groningen maakte ik wel nieuwe vrienden, maar toch voelde het alsof mijn leven ergens anders plaatshad dan waar ik studeerde. Gaandeweg werd het mij steeds duidelijker dat ik niet in Groningen wilde blijven na mijn studie. Het is een uithoek van Nederland en die afstand werd een probleem.

De studie stond heel goed aangeschreven in Groningen en een vriendin ging er ook naartoe, dus daarom ben ik gegaan. Vanaf het begin had ik de gedachte om weer naar Hengelo te gaan zodra ik klaar was. Ik heb eigenlijk nooit stilgestaan bij werken in Groningen, want ik wist al vroeg dat ik weg wilde.

Misschien heb ik daardoor ook nooit echt mijn best gedaan om in Groningen iets op te bouwen. Ik vind Groningen namelijk wel een heel leuke stad om te wonen. Er zitten veel studenten die net als ik uit het oosten komen. Het is ook een grote stad, maar toch heerst er een dorpse sfeer.

De hectiek in Utrecht vind ik wel lekker, maar soms is het een beetje té druk. Ik mis het groen af en toe ook wel en even zonder verkeer zou ook prettig zijn. Daarom gaan mijn vriend en ik nu net iets buiten Utrecht wonen, zodat we het beste van beide werelden hebben.

Als je me zou vragen of ik in de toekomst weer in Groningen zou willen wonen, dan zeg ik nee. Eerder nog zou ik teruggaan naar het oosten van Nederland, richting mijn familie. Maar ik denk dat ik in de Randstad blijf. Er is veel meer werk in het westen en alles is dichterbij. Ik heb veel familie in Maastricht en daar ben ik nu in twee uur. Vanaf Groningen zou dat vier en een half uur zijn.

Bovendien werkt mijn vriend in de financiële sector en dan moet je wel in de Randstad zijn. Als je veel ambitie hebt, is de Randstad een betere plek dan Groningen.”

„Groningen is groot dorp”

Arjen van Assen (25)

Komt uit IJsselmuiden.

Studie onderwijskunde en master gedrag en maatschappijwetenschappen aan de rijksuniversiteit.

Werkt voor de Rijksuniversiteit in Groningen.

„Groningen vind ik een ontzettend leuke stad. Dat komt door de sfeer: het is eigenlijk net een groot dorp. Het is erg gemoedelijk en een stuk rustiger dan in de grote steden. Daarnaast is Groningen zelf ook een stad waar je alles hebt en waar je veel kunt doen. Je kunt naar de bioscoop, er zijn voorstellingen en concerten, er speelt een eredivisieclub. Die levendigheid heeft Groningen echt meer dan vergelijkbare steden als Zwolle of Leeuwarden. Groningen is ook een heel jonge stad, met veel studenten. Dat zie je als je door de straten loopt. Alleen in de omgeving is een stuk minder te doen. Als je een andere stad wilt bezoeken, zit je altijd lang in de trein. Buiten Groningen heb je natuur en verder alleen wat dorpen en kleine stadjes. Ik snap enerzijds wel dat mensen weggaan, want de Randstad heeft een flinke aantrekkingskracht: daar gebeurt het. Groningen heeft ook nog steeds wel een boerenimago en ik denk dat het aantal mensen dat vanuit de Randstad hier komt wonen of studeren ook relatief laag ligt.

Voor Nederland zou het beter zijn als de kennis niet allemaal naar de grote steden trekt, maar wat meer verdeeld zou worden. Ook voor de regio is het belangrijk dat er meer goede werkgelegenheid voor hoogopgeleiden komt. Er wordt al veel gedaan om mensen in Groningen te houden, maar nog niet genoeg.

Misschien moeten we in Groningen iets helderder zijn over en trotser op de mogelijkheden die je hier hebt. De Randstad heeft bijvoorbeeld het imago heel internationaal te zijn, maar in Groningen wonen ontzettend veel studenten uit andere landen. Ik heb contacten van over de hele wereld.

Zelf kan ik voor mijn werk prima in Groningen blijven. Tijdens mijn studie werd ik al benaderd of ik onderzoek wilde gaan doen en ik kon na mijn opleiding direct een baan aan de universiteit krijgen. Dat heeft wel meegespeeld in mijn beslissing om te blijven. Als er geen plek was geweest, had ik wel naar de Randstad of naar het buitenland gemoeten. Maar onderzoek doen kan gelukkig overal, ook in het noorden. Ik heb hier nu ook veel contacten opgebouwd. In de Randstad zou ik dat allemaal weer moeten opbouwen; dat trekt me niet aan. Krijg ik de mogelijkheid om in Groningen te blijven, dan ga ik niet weg.”