„Eerst vonden we gekke kuilen, houten tonnetjes en rechthoekige gaten die niet bij een gewoon woonhuis pasten,” vertelt stadsarcheoloog Michiel Bartels, die daarmee berichtgeving in Noord-Hollandse media bevestigt. „Toen we hoornpitten vonden, begrepen we dat het om een leerlooierij moest gaan.” Vroeger liet men de hoorns aan het leer zitten zodat de koper kon zien dat het om echt runder- of schapenleer ging.

Het is volgens de archeloog bijzonder dat er een complete looierij is blootgelegd. „We komen wel eens een ambachtelijke smederij of bakkerij tegen, maar zo’n vondst als deze komt eens in de vijf à tien jaar voor.”

De grote werkplaats lag binnen de vestingsmuren van de stad Enkhuizen, waar na 1590 de overzeese handel bloeide. „Vleeskoeien uit Sleeswijk-Holstein en Jutland werden per tjalk naar Nederland gebracht, als magere beesten verkocht en vetgemest,” vertelt Bartels. „Het vlees werd gezouten en op de handelsvloot gebruikt, de huiden werden gelooid.”