Vaak bestaan in politiek Den Haag twee werkelijkheden: de echte en de werkelijkheid zoals die via de media tot ons komt. Soms komt dat doordat politici er belang bij hebben valse beelden naar buiten te brengen.Een sterk staaltje was het theaternummer dat VVD-kopstuk Wiegel en CDA’er Van Agt begin jaren tachtig opvoerden tijdens de kabinetsformatie. Dat Van Agt zaken deed met Wiegel was voor de progressieve vleugel binnen het CDA moeilijk te verteren en daarom leek het de heren wijs het journaille op het verkeerde been te zetten.

Van Agt en Wiegel waren het snel over de hoofdlijnen eens. Alleen konden ze dat niet hardop zeggen. Daarmee zouden ze de linkervleugel van het CDA te zeer tegen de haren hebben ingestreken. Daarom bleven ze maar extra lang binnen. Na afloop kwamen ze dan met bezorgde gezichten naar buiten om de verzamelde journalisten te vertellen dat er sprake was van moeizame vorderingen.

Vorige week had in Den Haag het voorjaarsoverleg plaats over de prepensioenen. Tijdens een pauze verklaarde vakbondsvoorman De Waal dat er sprake was van een ijzige sfeer. Hij weigerde zelfs voor de camera minister De Geus van Sociale Zaken een hand te geven.

Maar wat verklaarde premier Balkenende woensdag tijdens een terugblik? Dat de sfeer helemaal niet zo belabberd was geweest. „Er werden grappen gemaakt en er is gelachen. De sfeer was juist van: We komen eruit.” Zo creëerde ieder kamp een eigen werkelijkheid.

Scepsis
Niet alleen ter rechter- maar ook ter linkerzijde van het politieke spectrum doet niet iedereen mee met het gejubel rond de Europese eenwording. Het is de SP die zich in dit opzicht scherp profileert. Het verkiezingsmotto ”Stuur een waakhond naar Brussel; stem SP”, spreekt wat dat betreft boekdelen.

Vorige week organiseerde de SP een eendaags alternatief Europees voorlichtingsbureau als protest tegen „de eenzijdige en ongenuanceerde propaganda van de Europese Unie.” Volgens de partij worden de schaduwzijden van de EU bewust verzwegen.

Voordat de eurosceptici van de kleine christelijk partijen de eurobezwaarden van de SP in de armen sluiten, doen ze er evenwel verstandig aan eerst de inhoudelijke bezwaren te wegen. SP-lijsttrekker Meijer wijst op de website van de partij niet alleen op de prijsverhogingen door de euro, de bureaucratische verspillingen en de grootschalige fraudes, maar ook op de aanstaande militarisering van de EU en de prominente plaats van multinationale ondernemingen binnen de EU. Kortom, de eurosceptici van links zitten bepaald niet in het spoor van die van rechts.

Jan van Klinken

Klare taal
„Ik zeg wat ik denk”, was het motto van wijlen Pim Fortuyn. Hij deed dat voortreffelijk en wist daardoor velen te interesseren voor zijn politieke ideeën. Lang niet iedere politicus lukt dat. Vaak zijn de bijdragen saai, verhullend en doorspekt met onbegrijpelijke vaktaal, het zogeheten jargon. Daardoor is politiek voor veel jongeren niet te volgen, vindt de Nationale Jeugdraad.

Om de politiek toegankelijker te maken voor jongeren wil de jeugdraad politici aanmoedigen in begrijpelijke taal te spreken. Om dat te bereiken, heeft de raad de Jargonbrigade in het leven geroepen. Die bezocht de afgelopen tijd diverse debatten en vragenuurtjes. Vorige week woensdag, toen de ministeries aan de Tweede Kamer hun begroting moesten verantwoorden, riep de Jargonbrigade de kamerleden zelf op het matje. De parlementariër met helder taalgebruik kreeg de Klare Taalprijs, degene die zich schuldig maakte aan moeilijk taalgebruik ontving de Zwetsprijs.

De twijfelachtige eer voor die laatste prijs was dit jaar weggelegd voor PvdA-kamerlid Koenders. „Onduidelijk” oordeelde de Jargonbrigade over zijn bijdragen. Hij moet voortaan beter op zijn taalgebruik te letten tijdens debatten en interviews.

D66’er Van der Ham had het er beter van af gebracht. Hij kreeg de Klare Taalprijs, omdat hij het beste zijn mening in heldere en begrijpelijke taal uitte. Van der Ham was daar erg blij mee. Ook omdat de prijs werd uitgereikt door „een onafhankelijke organisatie als de jeugdraad.” En dat klonk diezelfde raad natuurlijk als muziek in de oren.

Kees de Groot

Catshuis
Het is in Nederland vreemd gesteld met de huisvesting van de premier. Want hoewel er een prima ambtswoning beschikbaar is, te weten het Catshuis in Den Haag, wordt dat pand al decennialang niet meer permanent bewoond door enige premier. Kok, Lubbers, Van Agt: geen van hen had er bij aanvaarding van het premierschap trek in te verhuizen naar de statige villa in de Hofstad.

Dat betekent niet dat het Catshuis jaar na jaar doelloos leeg staat. Voor officiële ontvangsten en voor werkbesprekingen van de minister-president is het wel degelijk van betekenis. Juist die functie van ontvangstgelegenheid bracht het kabinet ertoe het pand het afgelopen jaar voor 16 miljoen euro te laten verbouwen en opknappen. Met het voorzitterschap van de Europese Unie voor de deur wil Nederland bij officiële ontvangsten goed voor de dag komen.

Nu is dat laatste nog steeds mogelijk, maar niet meer via het Catshuis. Zaterdag een week geleden werd, tijdens de laatste werkzaamheden van de renovatie, een deel van het gebouw door brand verwoest. Hierbij kwam zelfs één persoon om het leven.

Het kabinet moet dus hard op zoek naar een nieuwe ontvangstruimte. Voor het ontvangen van buitenlandse regeringsleiders tijdens het EU-voorzitterschap is alvast een oplossing gevonden: koningin Beatrix stelt daarvoor paleis Noordeinde ter beschikking. Op dat punt is Balkenende dus uit de brand.

Addy de Jong

Agenda
Na een reces van twee weken hervat de Tweede Kamer deze week zijn werkzaamheden. Morgenavond staat een debat over het salaris van de bewindslieden op de rol, woensdag over de invoering van branchegewijze premiedifferentiatie in de WAO en de dag daarna over kinderalimentatie. Donderdag spreekt de Kamer in commissieverband over de afschaffing van de onroerendezaakbelasting.