Het was het eerste koninklijk huwelijk in Spanje sinds 1906. Felipes vader, koning Juan Carlos, en overgrootvader Juan trouwden tijdens de dictatuur van Franco: Juan Carlos in Athene, Juan in Rome.

De huwelijksplechtigheid in de Almudena-kathedraal naast het koninklijk paleis in Madrid was uiterst sober. Hevige regenval gedurende de kerkelijke inzegening en enige tijd daarna, tijdens de rijtoer van de pas getrouwden, droeg bij aan de sobere atmosfeer.

De autoriteiten hadden uiterst strenge veiligheidsmaatregelen getroffen. Behalve de dreiging van extremisten uit Spanje zelf, was de vrees voor acties van buitenlandse terroristen merkbaar. Die pleegden in maart bloedige aanslagen in Madrid. Tal van feestelijkheden rond de huwelijksplechtigheid werden afgelast.

Het paar heeft bepaald dat het uitgespaarde geld naar de slachtoffers van de aanslagen gaat. Leden van de koninklijke garde legden namens Felipe en Letizia voorafgaande aan de plechtigheden een krans bij het monument voor de slachtoffers van de aanslagen bij het Atocha-station.

Voor het huwelijk voerde Spanje weer grenscontroles in en de NAVO stelde een Awacs-patrouillevliegtuig beschikbaar om het luchtruim in de gaten te houden.

Op de grond verliep alles volgens plan. De kroonprins moest wel ruim tien minuten bij het altaar wachten. De plotselinge hevige regen had het programma van zijn bruid vertraagd. Maar uiteindelijk verscheen zij aan de hand van haar vader.

Ze droeg een witte bruidsjurk van de Spaanse ontwerper Manuel Pertegaz en een diadeem van haar aanstaande schoonmoeder. Felipe schept een precedent met het huwelijk. Hij is de eerste Spaanse kroonprins die niet zijn rechten op de troon verliest door een gewone burger te trouwen. De echtelieden lazen de huwelijkse beloften voor en beperkten zich niet tot het: „Ja, ik wil.”

Maar hoe dan ook, de kroonprins is getrouwd, volgens veel Spanjaarden „beter laat dan nooit.” En Letizia Ortiz steeg hiermee om bijna tien voor twaalf in één klap van tv-persoonlijkheid naar hare koninklijke hoogheid, prinses van Asturië.

De betrokkenen plengden geen tranen. Veel van de duizenden toeschouwers hadden meer emotie en fanfare verwacht. Het dagblad El Mundo klaagde zaterdag op de interneteditie steen en been over de koele plechtigheid zonder verrassingen en het „cafeïnevrij kusje” van de kroonprins. Dat kwam uiteindelijk aarzelend tegen halfdrie op het balkon van het koninklijk paleis, vlak voordat de prins en de prinses van Asturië met circa 1400 genodigden in het paleis gingen eten.

Onder de genodigden waren afgezanten van naar schatting dertig koningshuizen en tevens circa vijftien staatshoofden. Nederland werd vertegenwoordigd door prins Willem-Alexander, prinses Máxima, prins Constantijn en prinses Laurentien. Tal van Spaanse bestuurders en politici waren vanzelfsprekend aanwezig, maar opvallend weinig leden van de Volkspartij. Die verloor onlangs de verkiezingen en moest de regeringsmacht aan de socialisten afstaan.

Die toonden met hun overweldigende belangstelling en aanwezigheid dat Spanje op korte termijn geen desastreuze experimenten met het republikeinse bestel meer doet, zoals in de jaren dertig.

De geestelijke die het huwelijk voltrok, aartsbisschop van Madrid Antonio Maria Rouco Varela, zei de prins en de prinses niet bang te zijn voor de buitengewone verantwoordelijkheden die hun wachten. „U zult niet alleen staan want (…) het goede Spaanse volk is met u.” Na de kerkdienst reden de prins en de prinses door de stad naar de basiliek van Atocha. Het is traditie in het Spaanse koningshuis dat de bruid van de kroonprins haar bruidsboeket in deze kerk neerlegt bij het beeld van de Maagd van Atocha.

Bij de vorige koninklijke trouwerij in Madrid werd er in 1906 een terroristische aanslag gepleegd. Een anarchist uit Barcelona had er speciaal een kamer voor gehuurd in het centrum van Madrid. Hij gooide een krachtige bom die in een bos bloemen was verstopt naar de overgrootvader van Felipe, Alfons XIII, en diens Britse bruid. Er waren toen nauwelijks veiligheidsmaatregelen getroffen. De anarchist had enige dagen met sinaasappels geoefend, maar hij miste het bruidspaar. Wel kwamen meer dan twintig omstanders om.

Iran heeft bij de Spaanse regering geklaagd over de aanwezigheid van ex-leden van de keizerlijke familie van Iran bij het huwelijk van de Spaanse kroonprins. Het ministerie van Buitenlandse Zaken in Teheran heeft dit zondag gemeld. Het is volgens de Iraanse regering geen stijl dergelijke figuren uit te nodigen. Ze zijn door het Iraanse volk verbannen. De weduwe van de sjah van Perzië, Farah Diba, was met haar zoon Reza Pahlavi onder de genodigden.

Teheran klaagde dat deze figuren niet alleen geen plaats meer in Iran hebben, maar dat ze ook elders geen plaats meer zouden moeten hebben. De Spanjaarden moeten zich realiseren dat die figuren helemaal niemand vertegenwoordigen, zo stelde Teheran geïrriteerd.

Sjah Mohammed Reza Pahlavi was heerser over Iran van 1941 tot de Islamitische Revolutie van 1979. Zijn omstreden regime viel in 1953, maar de Amerikaanse en de Britse geheime dienst hielpen hem snel weer in het zadel. Hij overleed een jaar na de revolutie van 1979 in Caïro.