Dat is slecht nieuws voor de luchtvaartsector, die vooral via compensatie de eigen klimaatafdruk wil verkleinen. CO2-compensatie klinkt logisch: in plaats van de eigen CO2-uitstoot terug te dringen, betaalt de vervuiler iemand anders om die uitstoot te compenseren, bijvoorbeeld door bomen te planten. Maar in veel gevallen schort er iets aan die compensatie. Van de onderzochte projecten onder het Clean Development Mechanism (CDM) van de VN blijkt 85 procent op de een of andere manier ontoereikend. Die projecten slagen er niet in de CO2-uitstoot op een meetbare manier te verlagen of overschatten hun eigen impact.

Het rapport is een streep door de rekening van de luchtvaartsector. Die stelde eind vorig jaar een plan op om de snelle groei van de klimaatafdruk vanaf 2020 af te remmen. De Internationale Organisatie voor de Burgerluchtvaart (ICAO) gaat daarbij grotendeels uit van CO2-compensatie, door klimaatprojecten in met name ontwikkelingslanden te steunen.

„Deze studie schudt de wereld wakker en toont dat het niet duurzaam is om enkel op compensatie te rekenen om de impact van de luchtvaart te verminderen”, zegt Andrew Murphy, van de organisatie Transport & Environment, die duurzaamheid promoot. „De EU moet minstens garanderen dat falende compensatiesystemen uitgesloten worden van het ICAO-plan. In plaats daarvan moet de EU werk maken van een brandstoftaks, het emissiesysteem hervormen en de uitbreiding van luchthavens niet langer stimuleren.”