Jevtoesjenko maakte naam als poëtisch symbool van de destalinisatie toen er onder Nikita Chroesjtsjov enige tijd sprake was van „literaire dooi”. Dat leverde hem in 1963 een nominatie voor de Nobelprijs op. Jevtoesjenko publiceerde in totaal meer dan 150 dichtbundels, waarin hij vaak blijk gaf van zijn ambivalente verhouding met de communistische partij. Hij nam ondanks alle kritiek niet definitief afstand.

In een van zijn beroemdste werken, „De erfgenamen van Stalin”, schreef hij dat de dictator weliswaar dood is maar zijn nalatenschap doorleeft. „Hij was sluw, alleen maar ingedommeld. Verdubbel en verdrievoudig de wachtposten die de mortuarium-tafel bewaken. En voorkom dat Stalin ooit weer opstaat”. Ook waarschuwde hij tegen het antisemitisme in de Sovjet-Unie.

Jevtoesjenko wil begraven worden in de Moskouse buitenwijk Peredelkino, waar onder anderen Boris Pasternak ligt.