De hulp voor peuters en kleuters die zoiets meemaken verloopt het best via vertrouwde betrokkenen zoals ouders of begeleiders van het kinderdagverblijf, vertelt Mariette Koelewijn van Slachtofferhulp Nederland. Maandag verongelukten een vader en zijn zoontje van drie nadat ze met zijn klas naar lammetjes op een boerderij waren wezen kijken. Het gebeurde vlakbij de boerderij, waar andere kinderen nog waren.

„Kinderen kunnen het gevoel van geborgenheid en veiligheid kwijtraken na een ingrijpende gebeurtenis. Peuters en kleuters kijken heel erg naar het gedrag van de ouders”, aldus Koelewijn. Maar ze verwerken zoiets heel wisselend. „Het ene moment kunnen ze er heel erg mee bezig zijn en krijgen ze huilbuien, woedeaanvallen of lopen ze weg. Het andere moment doet het kind alsof er niets is gebeurd”, zegt Koelewijn. Door het moment opnieuw te beleven probeert het kind die te begrijpen en het gevoel van controle terug te krijgen.

Slachtofferhulp adviseert ouders om zo snel mogelijk de draad van het normale leven weer op te pakken. „Nodig het kind uit om te praten over wat er is gebeurd. Maar dring niet aan als het kind dat niet wil”, luidt het advies. Ook kunnen ouders het kind laten knutselen of tekenen over de gebeurtenis. En eerlijk antwoord geven op alle vragen. „Als u dingen verzwijgt gaan kinderen er zelf over fantaseren. Dat is vaak erger dan de pijnlijke waarheid”.