Traditiegetrouw geven Russen elkaar met Pasen vrolijk beschilderde eieren. Romanov-tsaar Alexander III gaf in 1885 zijn vrouw Maria Feodorovna (ouders van Anna Paulowna, getrouwd met koning Willem II) een wel zeer exclusief gouden ei van de hand van het befaamde edelsmidhuis Fabergé. Na de revolutie raakten de in totaal vijftig Fabergé-eieren in de diaspora, maar negen ervan keren dankzij de Russische oliemagnaat Victor Vekselberg terug naar het land van herkomst.

Een bruidspaar krijgt cadeaus en Friso en Mabel vormen daarop geen uitzondering. Een van de geschenken die ze hebben gekregen, is een Russisch ei, gemaakt door de Hoevelakense Natalia Verf-Gavrilova. Het is geen gewoon ei, maar een huwelijksicoon. Natalia Verf-Gavrilova (Litouwen, 1969) is een expert in het schilderen van iconen en miniaturen op eieren.

Ze volgde na haar middelbareschoolopleiding een studie aan de Russische staatsuniversiteit van Wladimir, een regio van Moskou. Ze behaalde daar een wetenschappelijke graad met de aantekening cum laude voor het schilderen en de leraarsakte voor toegepaste schilderskunst. Ze werkte negen jaar als lerares aan de kunstacademie van Kaliningrad.

Natalia maakt traditionele iconen, die zo helemaal bij de Russische orthodoxie horen. Ze beschildert ook eieren met iconen. Deze eieren, die op een standaard rusten, worden gemaakt van lindehout dat wordt gepolijst en voorzien van grondverf. Dan maakt Natalia een tekening op het ei en beschildert dit volgens een bepaalde techniek (tempera). Ze volgt daarbij alle regels die gelden voor het officiële icoonschilderen. Ten slotte krijgt het ei een laklaag die de verf beschermt en de kleuren briljanter en stralender maakt.

Sinds 2001 woont Natalia in Hoevelaken. Ze neemt in Nederland deel aan diverse kunstmarkten en (kunst)eierenbeurzen. Musea en andere instanties vragen haar te exposeren. Op een van die beurzen, in Gilze-Rijen op 21 maart, kwam Natalia in contact met iemand die zich buitengewoon interesseerde voor haar eieren. Hij kocht er eentje voor zijn vrouw.

Niet veel later kreeg Natalia een telefoontje - het bleek dezelfde persoon als uit Gilze-Rijen, een adellijk heerschap dat een uniek beschilderd ei zocht om cadeau te doen aan een bruidspaar dat hem en zijn vrouw op 24 april had uitgenodigd in Delft. Natalia: „Ik vermoedde toen nog niets.” De man kwam naar Hoevelaken en zijn oog viel op een van de beschilderde eieren van Natalia. Dat bleek, vertelt Natalia enthousiast, „een goede keus, want het was een heel speciale huwelijksicoon.”

Vervolgens kreeg Natalia te horen dat het ei was bestemd voor het bruidspaar in Delft, prins Friso en Mabel Wisse Smit. Of zij het ei met bijbehorende oorkonde wilde opsturen naar de moeder van de bruid die het dan op de goede bestemming zou brengen. Natalia: Zo’n ei is veel te kostbaar om als postpakket te versturen, dus hebben mijn man en ik het in Hilversum gebracht, bij mevrouw Wisse Smit. Als het goed is heeft zij het ei afgelopen dinsdag aan het bruidspaar overhandigd.”

Natalia is er blij mee dat haar kunst bij het Oranjebruidspaar terechtkomt. „Ik ben er trots op, en vind het een eer. Ik wil dat die twee mensen heel gelukkig zijn in hun huwelijk. Ze hebben genoeg moeten doorstaan.” Ze laat een foto zien van de icoon die voor Friso en Mabel bestemd is. De afbeelding vertoont Jezus Pantocrator, Jezus de Alleenheerser. Deze is traditoneel geplaatst aan de rechterhand van de tsarenpoort in de Russisch-Orthodoxe Kerk (een poort voor het altaar). Het is ook wel gebruikt als een te zegenen icoon voor het huwelijk, speciaal vanwege een tekst uit het Nieuwe Testament waar God de mensenkinderen gebiedt dat zij liefde voor elkaar moeten hebben.

Een opmerkelijke samenloop van omstandigheden is dat Mabel Wisse Smit een tijdje in Hoevelaken heeft gewoond en wel in het huis op Kyftenbeltlaan 56. Ans Tijmen en haar man waren de eigenaar van dat huis. Zij woonden tijdelijk in het buitenland en verhuurden hun huis via Philips. In de tweede helft van de jaren zeventig waren Peter Los en Flos Kooman, de ouders van Mabel, de huurders, toen ze een tijdelijk onderkomen zochten alvorens in Hilversum neer te strijken. Ans Tijmen: „Als wij op verlof in Hoevelaken waren, ’logeerde’ onze dochter in ons eigen huis en speelde ze met Mabel.”

Een ander bijzonder detail moge zijn dat er in de aderen van prins Friso nog een sprankje bloed van de Romanovs stroomt. En zo komen al die dingen van bruid en bruidegom in het Russische ei van Natalia Verf-Gavrilova uit Hoevelaken heel mooi samen.