De beelden spreken boekdelen. Eerste Kamerlid Van Prooijen (50PLUS) heeft de Israëlische premier Netanyahu net een hand gegeven als die bij DENK-Kamerlid Kuzu aankomt. Die houdt zijn hand voor zijn borst, waar een button is opgespeld met de Palestijnse vlag, en weigert de uitgestoken hand van Netanyahu. De Israëlische politicus maakt er geen woorden aan vuil en loopt stoïcijns verder.

Een incident, vinden sommigen, dat je vooral niet groter moet maken dan het is. ChristenUnie-Kamerlid Voordewind noemt de actie van Kuzu „zeer onbeleefd”, maar vindt het tegelijk een „vervlakking” dat de pers er zo veel aandacht aan besteedt.

Maar dat zijn actie aandacht verdient, vindt in elk geval Netan­yahu zelf. Hij vertrok woensdag weer uit Nederland en reageerde in zijn vliegtuig op weg naar Israël op het gedrag van Kuzu, overigens zonder diens naam te noemen. „We zagen vandaag weer een duidelijk voorbeeld van wie vrede wil, en wie geen vrede wil”, zei de Israëlische premier.

Netanyahu was niet de enige in het Midden-Oosten die het de moeite waard vond om te reageren. Internationaal pakten verschillende media het bericht op.

Dat lijkt terecht, omdat de actie van Kuzu verheldert hoe door groeiende groepen in de samen­leving tegen Israël wordt aangekeken. Als sociale media een goede graadmeter zijn voor de stemming in Nederland, maken ze één ding duidelijk: de Israëlische politiek kan op steeds minder steun rekenen, en niet alleen bij DENK. Ook GroenLinks-Kamerlid Grashoff moet niets van Netanyahu hebben en uitte dat door niet op te komen dagen.

Spreekbuis

Vooral onder allochtonen van islamitische herkomst wordt de actie van Kuzu massaal gesteund. Zelfs mensen die een spreekbuis zijn geworden van de islamitische gemeenschap in Nederland, en zich doorgaans genuanceerd uitlaten, nemen op dit punt geen blad voor de mond.

Nourdeen Wildeman, een tot de islam bekeerde Nederlander die op Facebook nog publiceert onder zijn oude naam Bastiaan Wildeman, zegt: „Goed zo Tunahan Kuzu. Want een hand schudden waar het bloed aan kleeft van onze broeders en zusters… dat kan niet.” Dat bericht had donderdagochtend al zo’n 4500 likes op Facebook en werd honderden keren gedeeld.

En ook het andere boegbeeld van tot de islam bekeerde Neder­landers, oud-PVV’er Arnoud van Doorn, noemt het een „mooi statement.”

Het geeft iets weer van de massale steun voor DENK, die vooral duidelijk wordt doordat de achterban van de partij zich stevig roert op sociale media. RTL Nieuws zocht uit dat DENK op Facebook bijna twee keer zo veel steunbetuigingen heeft als de VVD. Daarom is Kuzu al „de schaduwpremier van de parallelle samenleving” genoemd.

Antisemitisch

Natuurlijk kreeg Kuzu ook tegenspraak, vooral omdat de partij wil verbinden, maar intussen niet de verbinding zoekt met Netanyahu. Kuzu zelf zag de bui al hangen en ontkende bijvoorbaat al anti­semitisch te zijn. „Kritiek op het regeringsbeleid van Israël is geen antisemitisme.”

Het onderscheid dat Kuzu maakt, is natuurlijk terecht. Toch valt op dat dit onderscheid op het grondvlak meestal niet wordt gemaakt. De Israëlische politiek valt dan samen met alle Joden. Tekenend was een reportage op Radio 1, eerder deze week, rond de komst van Netanyahu. „Joden moet je doden”, was de teneur in de Haagse Schilderswijk waar de verslaggever de sfeer peilde.

Overigens is het de vraag of die massale steun op sociale media zich zal vertalen in zetelwinst bij de Kamerverkiezingen. In de peilingen is dat niet terug te zien: de partij mag al blij zijn als ze de huidige twee zetels überhaupt weet vast te houden.