„Rechters zijn heel integer met zaak bezig”
Het lukt Anja Dubois de hele week niet om ook maar aan íets anders te denken dan aan de Puttense moordzaak waarvoor haar man Herman deze week opnieuw terechtstaat, nu bij het gerechtshof in Leeuwarden. „Ik slaap ermee in, wordt ’s nachts wakker en meteen is het er weer. Wel hebben we donderdag op de vrije reservedag heel even kunnen genieten van de andere kant van Leeuwarden.”
Het resultaat van de heel emotionele dag van dinsdag -met daarin de verhoren van de beide kroongetuigen, Gerrit Schuchard en Willem Bettink- is dat de band in de familie zich voorzichtig lijkt te herstellen. „Het was voor ons heel erg heftig. We hebben na de zitting oom Gerrit en tante Teunie ontmoet. We hebben elkaar weer gekust, na zoveel jaar. Het moet op den duur allemaal weer goedkomen.” Mede op de door Schuchard afgelegde verklaringen, werden de Twee van Putten destijds veroordeeld tot tien jaar cel wegens verkrachting en doodslag.
„Ik ben verschrikkelijk blij dat het hof nu ook met eigen ogen Willem Bettink heeft gezien. De raadsheren hebben zelf kunnen vaststellen dat Bettinks bekennende verklaring nooit uit zijn mond kan zijn voortgekomen.”
Dat de politiemensen die woensdag en donderdag zijn verhoord weinig of niets zouden toegeven van de zaken die hen worden nagedragen, verwachtte Anja vanaf het allereerste begin. Volgens haar spraken ze elkaar echter nogal eens tegen. „De een zegt dat er wel verhoorplannen werden gemaakt, een volgende heeft er nooit van gehoord.”
Sinds tijdens het verhoor van Gerrit Schuchard van dinsdag diens dagboek op tafel kwam, komt raadsheer mr. H. M. Poelman er regelmatig mee op de proppen. „Op de een of andere manier hechten de rechters daar veel waarde aan”, zegt Anja.
Dat de klachten van de twee verdachten en twee getuigen over de verhoorkoppels zich destijds en nog steeds richten op enkele namen van de lijst van rechercheurs die dezer dagen voor het Leeuwarder hof moeten opdraven, verbaast Anja niet. „De opzet is dat een verhoorkoppel als het even kan bestaat uit een good guy en een bad guy. Door de karakterverschillen tussen de twee is de kans dat een verdachte gaat praten optimaal: wat de slechte, de agressieve, er niet uitkrijgt, lukt de goede, de rustige wel. En andersom. Herman had het na een verhoor ook altijd alleen over een van beide ondervragers.”
Als ze op vrijdagmiddag, na een heel intensieve verhoorweek in Leeuwarden, achterom kijkt, blijft Anja nog steeds aan de voorzichtige kant. „Ik heb wel een heel goed gevoel over de rechters, die naar mijn mening heel integer bezig zijn. Ook hun dossierkennis is heel groot. Waar ik me de afgelopen dagen wel steeds meer zorgen over ben gaan maken, is de machtspositie waarin de politie verkeert. Hun verklaringen van de afgelopen dagen staan nog steeds helemaal haaks op wat de verdachten en getuigen hebben ervaren en verteld. Als burger sta je, voor mijn gevoel, heel zwak. Het woord van de politie wordt sneller geloofd. Dat vind ik toch wel het enge van het hele proces zoals dat zich nu voltrekt.”