Lont (65) hééft iets met Israël. Wat? „Alles”, reageert hij uit de grond van z’n hart. „Israël is het land waar de Heere Jezus met Zijn discipelen wandelde, waar Salomo en David koning waren, en nog verder terug: waar Abraham woonde. Ik ben inmiddels een keer of 35 in Israël geweest. Met m’n vrouw, met gezelschappen en als reisleider van groepen, onder andere uit de kerkelijke gemeente waar ik toe behoor.”

Woensdagmiddag installeert de ambassadeur van Israël u. Wat houdt de functie van honorair consul in?

„Ik mag officieel de staat Israël vertegenwoordigen in de provincies Groningen, Friesland, Drenthe en Overijssel. Daarmee ben ik de derde consul van Israël in Nederland. De andere twee zitten in Amsterdam en Maastricht. Zij zijn Jood. Ik ben christen. Dat maakt mijn benoeming extra bijzonder.”

Waarom is het oog op u als christen gevallen?

„In het recente verleden was ik betrokken bij twee projecten die de aandacht van de Joodse gemeenschap trokken. Allereerst de restauratie van de Molen van Montefiore in Jeruzalem. Deze molen is in 1856 gebouwd in opdracht van een Joodse bankier. De molen is voor Joden erg belangrijk, omdat hij als een van de weinige objecten model staat voor hun recente geschiedenis in het land Israël. Wat de Joden aan historie hebben, dateert bijna allemaal van heel lang geleden; uit de tijd van de Bijbel. Daarnaast was ik betrokken bij de bouw van de grootste menora ter wereld, de Joodse zevenarmige kandelaar. Die wordt op verschillende plaatsen in Nederland neergezet tijdens de viering van het Chanoekafeest. Als zakenman –ik was tot voor kort eigenaar van een bouwbedrijf– heb ik in beide projecten geld gestoken. Dat bleef in de Joodse gemeenschap niet onopgemerkt.”

Wat gaat u als consul doen?

„Ik ga proberen bedrijven, instellingen, scholen en kerken te interesseren voor samenwerking met Israël. Het land, het volk, heeft onze steun, onze oprechte vriendschap hard nodig. De liefde, het draagvlak voor Israël neemt af in ons land. Dat vind ik heel erg. Ja, ik schaam me ervoor. Ik kan dat in m’n eentje natuurlijk niet veranderen. Maar ik kan wel waar het mogelijk is Israël onder de aandacht brengen van mensen die een project in dat land willen starten of steunen. Ik zie mijn functie als consul vooral als bruggenbouwer.”

Wat is uw eerste klus als consul?

„Morgen heb ik een gesprek met een hoogleraar van de Rijksuniversiteit Groningen over samenwerking met Israël op het gebied van onderwijs. En ook een gesprek met een gemeente hier in de regio die de stedenband met Israël nieuw leven wil inblazen.”

Is het een betaalde functie?

„Nee, ik doe alles pro Deo. En voor activiteiten die ik ontplooi, moet ik zelf geldschieters zoeken.”

U gaat zondags naar Het Keerpunt in Bolsward. Wat is dat voor soort kerkelijke gemeente?

„Ik noem het een algemeen christelijke kerk. Van oorsprong behoorde de gemeente tot de Vergadering van Gelovigen. Als mensen ons per se in een hokje willen plaatsen, dan zeg ik: we zijn nu een evangelische Vergadering van Gelovigen. We geloven de Bijbel van kaft tot kaft. We hebben geen vaste voorganger. De oudsten preken om de beurt. Ook ik doe dat af en toe.”

Hoe wordt er op uw benoeming als consul gereageerd?

„Ik krijg veel positieve reacties, onder meer via Facebook. Mensen zeggen: Deze functie past precies bij jou. Je bent de juiste man op de juiste plaats. Zelf vind ik de benoeming supereervol. Ik heb niet gesolliciteerd en had dit nooit verwacht. Ik ben voor zeven jaar benoemd en wil me er helemaal voor inzetten. Niet als een oude man. Ik hoop de gezondheid te krijgen om echt iets toe te voegen.”