Levende kip als dank na bezoek aan sponsorkind in Kenia
Haar ontmoeting met een sponsorgezin in Rwanda had grote impact. En een bezoek aan Kenia, waar ze een sloppenwijk bezocht en een halve marathon liep voor een goed doel, bleek eveneens onvergetelijk. Anne-Minke Hakvoort kan zich niet neerleggen bij armoede en onrecht in de wereld.
Op een bordje voor het raam van haar huis in Nijkerk staat ”Hotel mama”. Hier woont Anne-Minke Hakvoort (44) met vijf van haar zes kinderen – de oudste is het huis uit. En hier draagt ze als gastouder vier dagen per week de zorg voor oppaskinderen met diverse culturele achtergronden. Daarnaast recenseert ze boeken voor onder meer deze krant.
Op deze vrije vrijdagmiddag zit Hakvoort ontspannen achter een kop thee in de opgeruimde kamer. Recent verscheen haar boek ”Hartlopen. Rennen met passie” (zie ook ”Levende kip cadeau bij bezoek aan sponsorkind”). Daarin gaat ze in op haar strijd tegen armoede en onrecht, een onderwerp waarover ze gepassioneerd praat.
Hakvoort heeft een grote liefde voor Afrika. Waar die vandaan komt, kan ze niet goed verklaren. „Ik houd al van jongs af van dit werelddeel.” In haar studententijd bezoekt ze Afrika voor het eerst. Als ze in Ghana uit het vliegtuig stapt voor een zomercursus, voelt ze zich er direct thuis. „Het klimaat is heerlijk, maar vooral voelde ik liefde voor de mensen. Dat heb ik in India niet, maar wel in Afrika.”
Na afloop van de zomerschool bezoekt ze met een medestudent een project van Wycliffe, een organisatie voor Bijbelvertaalwerk, in een islamitisch gebied in het noorden van Ghana. „Moeders zaten in een kring onder een boom en kregen les, zodat ze konden lezen, onder meer de Bijbel in hun eigen taal. Dat maakte veel indruk.”
Stille tijd
Nadat ze in Utrecht is afgestudeerd in de Nederlandse taal- en letterkunde, trouwt Hakvoort en raakt haar betrokkenheid op alfabetiseringswerk op de achtergrond. „In acht jaar tijd kregen we zes kinderen. Met een druk gezin was het vooral een kwestie van overleven.” In 2005 komt ze na een echtscheiding alleen te staan en sindsdien moet ze alle zeilen bijzetten om haar gezin, ook financieel, draaiend te houden.
Als de kinderen –nu in de leeftijd van 11 tot en met 19– groter worden, komt Hakvoorts betrokkenheid op Afrika weer naar boven. In toenemende mate wordt ze ook geraakt door armoede en onrecht in de wereld. „Dat kwam door mijn stille tijd, het bestuderen van Gods Woord. De Bijbel spreekt zo vaak over recht en onrecht. Ook lees je steeds over Gods bewogenheid met mensen die onrecht lijden.”
Een gedeelte dat Hakvoort, lid van de hervormde gemeente in Nijkerk, bijzonder aanspreekt, is Jesaja 58: „Is het niet, dat gij de hongerige uw brood geeft, en de armen, verdrevenen in huis brengt? (…) Dan zal uw licht voortbreken als de dageraad.” „Om licht in de duisternis te brengen, is het nodig dat we uit onze comfortzone komen. Ik vroeg me af: Wat mag dat mij kosten?”
Genocide
Met haar gezin besluit Hakvoort enkele kinderen in het buitenland te sponsoren via www.compassion.nl . In 2013 neemt ze met haar oudste dochter deel aan een reis van deze christelijke hulporganisatie naar Rwanda. Ze bezoekt er het Memorial Centre van de genocide. „Ik had nog nooit zo iets afschuwelijks gezien. Foto’s van mensen die zijn vermoord, rijen schedels, machetes en aangrijpende beelden van dode lichamen. Halverwege het museum ben ik weggelopen. Het was te erg.”
Ook maakt ze kennis met een moeder-kindproject van Compassion. Enkele jaren eerder is ze sponsor geworden van een zwangere vrouw die inmiddels moeder is. „Tijdens ons bezoek hoorde ik dat ze tijdens haar zwangerschap zelfmoord had willen plegen. Ze zag daarvan af toen bleek dat er een sponsor voor haar was gevonden. Anders waren moeder en kind er dus niet meer geweest. Een kleine daad had twee levens gered. Uiteindelijk is deze moeder via het project van Compassion tot geloof gekomen. Heel bijzonder.”
Muskathlon
Terug in Nederland, besluit Hakvoort iets te doen met haar ervaringen. „Ik wilde mensen die in armoede leven een stem geven.” Ze hoort van de Muskathlon in Kenia, een halve marathon waarvan de opbrengst naar hulp aan armen gaat, en meldt zich aan. „Hardlopen deed ik al. Heerlijk om op die manier m’n hoofd leeg te maken. Ik dacht: Als ik 5 kilometer kan rennen, moet het ook 20 kilometer lukken.”
Een halfjaar lang traint ze intensief voor de halve marathon. Ze krijgt 10.000 euro sponsorgeld bij elkaar, plus 1800 euro voor een vliegticket en verblijf in Kenia. Soms twijfelt ze eraan of ze er goed aan doet hiermee zo intensief bezig te zijn en uiteindelijk haar kinderen ruim een week achter te laten en op het vliegtuig naar Kenia te stappen.
„Ik heb er veel voor gebeden en voelde me, ondanks allerlei bezwaren die ik bedacht, bevestigd in mijn voornemen om de Muskathlon te lopen. Het was een pittig halfjaar, maar God zorgde voor me. Soms zat het tegen, maar dan werd ik door een preek of een lied toch weer bemoedigd. Of dan kreeg ik heel praktisch ineens 100 euro van iemand om nieuwe hardloopschoenen te kopen.”
In mei 2015 vertrekt ze voor de Muskathlon van Compassion. „Er was in Kenia net een aanslag geweest in Garissa. Dan twijfel je als moeder weer even. Maar mijn kinderen zeiden: „U moet gaan, God is dáár ook.” Het was voor mij een les in loslaten. Vertrouwde ik erop dat God ook voor mijn kinderen zou zorgen als ik niet bij hen was?”
Sloppenwijk
Critici zeggen dat dergelijke sponsortochten beter in Nederland gehouden kunnen worden, zodat het geld dat nu nodig is voor reis- en verblijfskosten rechtstreeks naar de armen kan. „Als je in Kenia bent, valt dit soort bezwaren weg. Het is voor de mensen daar een levensveranderde ervaring dat je hen ontmoet, hen omhelst en met hen bidt.”
Ze vertelt dat door haar deelname aan de Muskathlon tien kinderen in Kenia een sponsor kregen en dat door het evenement in een sloppenwijk watertappunten en sanitair konden worden aangelegd. „We hebben in een van de dorpen een sportdag voor kinderen georganiseerd. Dat vergeten ze nooit meer. Ze voelden zich letterlijk gezien. Dat mis je wanneer je alleen maar geld overmaakt.”
Het bezoek aan een sloppenwijk in Nairobi was heftig. „Er is sprake van grote armoede en onveiligheid. Mensen hebben soms maar eens in de twee dagen een maaltijd. Er is één wc voor een groot gebied. Een kind dat daarheen loopt, kan onderweg zomaar worden verkracht. De macht van de duivel is enorm. Midden in zo’n sloppenwijk staat een kerkje van het Comassionproject. Toen ik daar kwam, zag ik stralende gezichten van kinderen. Het is echt een teken van hoop in de duisternis.”
Bikkelen
Ook de ontmoeting met alleenstaande moeders had veel impact op Hakvoort. „Het is voor mij als gescheiden moeder in Nederland al bikkelen. Maar wat heb ik het nog enorm goed in vergelijking met de mensen daar. Sommigen kunnen hun kind amper borstvoeding geven omdat ze zelf bijna geen eten hebben.”
Hakvoort hoopt dat haar boek mensen in beweging brengt. Daarbij beseft ze dat lang niet iedereen de mogelijkheid heeft naar Afrika te gaan. „Iedereen moet kijken wat bij hem past. De één zorgt voor een zieke overbuurman, een ander doet vrijwilligerswerk voor vluchtelingen in zijn stad. Dat is net zo belangrijk. De vraag is wel: Ben je bereid uit je eigen comfortzone te stappen om de ander de hand te reiken?”
Levende kip cadeau bij bezoek aan sponsorkind
Het is „de laatste plek op aarde” waar ze naartoe wil. Toch brengt Anne-Minke Hakvoort in mei 2015, tijdens een reis met de christelijke hulporganisatie Compassion, een bezoek aan een sloppenwijk in de Keniaanse hoofdstad Nairobi. Ze beschrijft het in haar boek ”Hartlopen. Rennen met passie”, waarin ze aandacht vraagt voor armoede en onrecht.
Nadat ze eerder met Compassion in Rwanda is geweest, vliegt Hakvoort in 2015 naar Kenia. Ze doet daar mee aan een Muskathlon, een halve of hele marathon die wordt georganiseerd door de 4eMusketier en waarvan de opbrengst naar een hulporganisatie –in dit geval Compassion– gaat. In haar boek legt ze uit hoe ze hiertoe komt en zich erop voorbereidt, met alle ups en downs. Ook doet ze verslag van een bezoek aan hulpprojecten van Compassion. Aan het eind van diverse hoofdstukken reikt ze de lezer vragen aan om over na te denken zoals: „Ben je bereid om deel te hebben aan het lijden van je medemens?”
Over haar bezoek aan een sloppenwijk in Nairobi schrijft Hakvoort: „De smerigheid, de onveiligheid, de stank en de kwade machten beangstigen me.” Ze komt er mensen tegen die haar met „uitgebluste ogen” aankijken, maar wordt ook geraakt door de ontmoeting met Eveline, een vrouw die woont in een hutje van dunne golfplaten, zonder raam, elektriciteit, water en toilet. Ze straalt zelfvertrouwen uit. „Haar ogen beginnen te stralen, wanneer ze vertelt dat ze op het project van Compassion heeft geleerd hoe ze van papier kralen kan maken om kettingen te krijgen. (…) Die ketting kan ze dan voor een paar dollar verkopen, zodat ze misschien één maaltijd per dag voor haar gezin kan bereiden.”
In het dorpje Lolgorien heeft Hakvoort een bijzondere ontmoeting met een van haar sponsorkinderen. „Na veel omhelzingen en handen die geschud worden, mag ik naast de kleine Brian zitten, een heel klein slaperig jochie van vier jaar. Hij is heel bang voor me en begint te huilen. Gelukkig komt zijn vader om hem te sussen.” Brian woont in een lemen hutje, met zijn ouders, broertje en zusje. „Slechts één ding hangt aan de muur: een brief van mij met mijn foto. De hele familie is ontzettend opgewonden. Ze hebben nog nooit een blanke vrouw gezien! We praten samen en bidden voor elkaar.” Als afscheidscadeau krijgt Hakvoort een levende kip aangeboden. „Bijzonder om te merken wat een grote plek ik in hun harten inneem! En beschamend om te ervaren dat deze onbekende familie het weinige dat ze hebben, weggeven, uit dank. Op een respectvolle manier heb ik de kip weer teruggegeven.”
Hoopvol vindt Hakvoort het dat deze Keniaanse familie via Brian, als deelnemer aan een Compassionproject, „het rijke Evangelie van God” hoort. „Prachtig om te zien dat via dit ene kindje wel twintig mensen bereikt worden met de Bijbel.”
”Hartlopen. Rennen met passie”, door Anne-Minke Hakvoort; uitg. Scholten, Zwolle, 2016; ISBN 978-90-79859-28-3; 90 blz.; € 12,95.
Zie ook:
refdag.digibron.nl/detail/969096558569127840593b76b68c0404/alphonsine-overleeft-genocide/2
refdag.digibron.nl/detail/207b8a2b9dd23d49c55333d115fc738e/levens-rwanda-veranderen-doo