Veel mensen vergeten informatie die een arts tijdens een consult geeft. „Vooral wanneer het een emotioneel beladen gesprek is”, schrijft Schippers. De minister noemt het „een goed idee” wanneer de patiënt een geluidsopname maakt en die thuis nog eens rustig beluistert. Dit „kan de patiënt daadwerkelijk helpen bij het nemen van een beslissing over onderzoek of behandeling.” Schippers wijst er wel op dat er „enkele spelregels” gelden waaraan de patiënt zich dan moet houden.

Zo stelt de minister dat het wel zo netjes is om de arts van tevoren toestemming te vragen, al is dat niet verplicht. Heeft de arts bezwaar tegen opname van het gesprek, dan kan de patiënt hem vragen de informatie op schrift mee te geven.

Verder wijst Schippers erop dat de opname bedoeld is voor de patiënt zelf en niet verder mag worden verspreid. Wanneer iemand de geluidsopname toch openbaar wil maken, is expliciete toestemming van de arts vereist. „De Wet bescherming persoonsgegevens is hier van toepassing omdat de stem van een arts tot hem of haar herleidbaar is.”

Hoe vaak artsen het in de praktijk meemaken dat patiënten

een geluidsopname van een gesprek willen maken, is niet bekend; daarop hebben de artsenkoepel KNMG en de Federatie van Medisch Specialisten geen zicht, zo laten de woordvoerders van beide organisaties desgevraagd weten.

Wil de patiënt een geluidsopname ooit als bewijs opvoeren in een tucht- of rechtszaak tegen de huisarts of de specialist, dan is het aan de rechter om dat al dan niet toe te staan, schrijft Schippers aan de Kamer.