Hovenier uit Breukelen kiest kalfjes voor zijn geld
HARMELEN. De 23-jarige hovenier Tim van Woudenbergh uit Breukelen probeert op een wel heel bijzondere manier zijn droom om boer te worden te verwezenlijken.
„Ik wil dolgraag zelfstandig melkveehouder worden, maar mogelijkheden daartoe zijn er amper”, vertelt Van Woudenbergh. „Meestal nemen boerenzonen het bedrijf van hun ouders over, maar dat is bij mij niet aan de orde. Daarnaast willen de banken niet investeren in een nieuw agrarisch bedrijf. Daarom bouw ik letterlijk kalfje voor kalfje mijn eigen melkveehouderij op.”
Al zijn verdiensten stopt Van Woudenbergh momenteel in zijn levende have. Van het geld dat hij met de aanleg van tuinen verdient, koopt hij telkens opnieuw kalfjes. Die brengt hij groot om ze uiteindelijk te melken. Zo probeert hij eigenhandig, stapje voor stapje, een bedrijf op te zetten.
„Ik heb in ieder geval de juiste achtergrond”, benadrukt Van Woudenbergh. „Ik heb de opleiding melkveehouderij aan het Groenhorst in Barneveld gevolgd. Maar toen ik hier klaar was ben ik de tuinaanleg ingerold, omdat ik als agrariër niet verder kon.”
Twee jaar geleden kocht de boer in wording zijn eerste kalfje en inmiddels heeft hij er 85 bij elkaar gespaard. „Ik huur een stal in Harmelen en ik heb geld geleend voor een paar hectare gras en grond waar de koeien straks kunnen grazen en waar ik mais voor het veevoer verbouw.”
Voordeel is dat hij nog thuis woont bij zijn ouders. Wel moet hij iedere dag naast zijn gewone werkzaamheden tweemaal zijn vee voeren.
Binnen een jaar wil Van Woudenbergh officieel boer zijn. Om een volwaardig bedrijf op te zetten denkt hij erover na om nog tientallen melkkoeien te leasen. „Dan heb ik voldoende dieren voor een goede melkproductie, maar ik hoef ze niet zelf te kopen.”
Melkprijs
Maar er liggen ook problemen op de loer, zoals de zeer lage melkprijs. Daarom overweegt hij er een biologische melkveehouderij van te maken. Naar biologische melkproducten is meer vraag en de literprijs ligt hoger. „Misschien ga ik ook kaas maken en dat verkopen in een winkeltje aan huis.”
Van Woudenbergh zit ook flink in zijn maag met de fosfaatrechten. Vanaf volgend jaar krijgen alle melkveehouders een bepaalde hoeveelheid rechten, gebaseerd op het aantal dieren dat de veehouder op 2 juli 2015 had.
„In mijn geval waren dat er destijds nog niet zo veel. De rechten zijn wel te verhandelen, maar dat is voor een kleine, startende ondernemer zoals ik onmogelijk. Als ik er onvoldoende krijg, stort m’n droom direct in elkaar.”
De jonge boer in opleiding realiseert zich maar al te goed dat hij een groot risico neemt. „Maar ik ben een doorzetter en ik ga ervoor. Ik verlang naar een eigen boerderij met een leuk huis en zo’n 200 koeien. Ach, het is misschien maar goed dat ik dit op eigen houtje doe.”