Met het 3D-printen van organen hopen onderzoekers zieke of versleten weefsels en organen te kunnen vervangen zonder dat daarvoor een orgaandonor nodig is.

In de praktijk blijken 3D-printers echter moeite te hebben om grote weefsels te printen die stevig genoeg zijn. Ook beschadigen cellen snel tijdens het printen.

De onderzoekers hebben nu een printtechniek ontwikkeld waarmee het wel lukt om grote en stevige weefselstructuren te printen, zonder dat de levende cellen worden aangetast.

Het systeem print laagjes gel, met daarin gekweekte cellen, en afbreekbaar plasticachtig materiaal dat het weefsel vorm en stevigheid geeft.

De wetenschappers hebben inmiddels met succes ‘mensenoren’ geprint en onder de huid van muizen getransplanteerd. Twee maanden later hadden zich daarin kraakbeenweefsel en bloedvaten gevormd.