In februari 2010 belandde Middelman in een psychiatrische kliniek. Ze kampte met een complexe manisch-depressieve stoornis. „Het geneesmiddel lithium, dat ik al bijna dertig jaar gebruikte, bleek mijn nieren te hebben aangetast. Om die reden moest ik over op andere medicijnen. Inmiddels ben ik weer stabiel, maar rond mijn opname was ik helemaal van de kaart.”

Geruime tijd verbleef de patiënte, tot haar opname werkzaam in een administratieve functie, op een kamer in de kliniek in het midden des lands. „Na een aantal maanden ging het beter. Ik kon worden overgeplaatst naar een villa op het instellingsterrein.”

Ruim een jaar geleden stootte de ggz-instelling de villa om financiële redenen af. Dat gebeurde nadat de overheid en GGZ Nederland een akkoord sloten over het afbouwen van de beddencapaciteit in de ggz. Diverse patiënten kregen tegen hun zin tijdelijk weer een kamer in de kliniek toegewezen, blikt Middelman terug. Zelf kreeg ze een plek in een van de vrijstaande bungalows van de zorgorganisatie. „Daar heb ik ontzettend veel geluk mee gehad.”

Toch bleven de veranderingen in de zorg ook voor Middelman niet zonder gevolgen. Met ingang van januari 2015 ging haar eigen bijdrage fors omhoog. „Ik was in die tijd nog niet helemaal stabiel en belde in paniek mijn boekhouder: Dit kan ik niet meer betalen. Ik moet hier weg.”

De administrateur van het kantoor WAHC van de Lagemaat slaagde erin haar gerust te stellen. Het CAK, de organisatie die namens de overheid de eigen bijdragen vaststelt en int, had een fout gemaakt. Patiënten zoals Middelman moeten 5,5 procent van hun WAO-uitkering afdragen aan zorgverzekeringspremie. Het CAK zag dat over het hoofd en bracht daardoor zo’n 3000 patiënten ten onrechte een te hoge eigen bijdrage in rekening.

Een woordvoerster van het CAK stelde alle gedupeerden vorige week in deze krant een „automatische correctie” in het vooruitzicht. Bij Middelman is de fout al hersteld, nadat Van de Lagemaat met een rechtszaak had gedreigd.

Vorige maand viel Middelmans eigen bijdrage echter weer te hoog uit, nu ruim 300 euro. Inzage in de correspondentie tussen Van de Lagemaat en het CAK wijst uit dat de overheid dit keer de door haar betaalde inkomstenbelasting niet heeft meegenomen in de berekening. Van de Lagemaat zegt desgevraagd het CAK eind januari al een kopie van de belastingaanslag te hebben gestuurd. „Maar daar mag het kantoor niets mee doen. Ze moeten de gegevens rechtstreeks van de fiscus ontvangen. Tot die tijd moeten ze beschikkingen blijven versturen waarvan ze weten dat ze niet kloppen. Van de zotte, zo ga je niet met kwetsbare mensen om.”

Middelmans aanslag, gedateerd op 20 november 2015, belandde uiteindelijk op 4 februari bij het CAK, een dag nadat de factuur voor de eigen bijdrage van die maand alweer was verstuurd. „Nu het CAK eindelijk alle gegevens heeft, zou het in maart moeten kloppen, maar ik houd m’n hart vast”, aldus Van de Lagemaat.

Middelman: „Door de te hoge bijdrage houd ik amper geld over om van te leven. Dus mocht het CAK dit verhaal lezen, dan zou ik het kantoor willen vragen: Doe het in maart s.v.p. goed. Mijn leven is al ingewikkeld genoeg.”

Lees ook

Overheid in de fout met eigen bijdrage (Reformatorisch Dagblad, 15-02-2016)