Het Korps Mariniers heeft zaterdag in Rotterdam z’n 350 jarig bestaan gevierd. Op een van de drukste zaterdagen van het jaar veroveren de mariniers hartje Rotterdam. Het centrum raakt ontwricht. Publiek staat rijen dik.

De beveiliging –in verband met de komst van de koning– is scherp. Een beveiliger fouilleert verslaggevers en fotografen, een explosievenhond besnuffelt tassen en jassen. Toiletgebruik is toegestaan – alleen onder begeleiding. Waterdicht is de beveiliging voor de bomvolle Coolsingel niet. Een reporter meldt zich even later uit het niets op de paradeplaats. Ongehinderd, ongecontroleerd.

Stoere mariniers gehuld in tenue voor jungle, woestijn of poolgebied marcheren de Coolsingel op, maken rechtsomkeert en stellen zich op. Het stadhuis vormt een historisch decor voor de 350e verjaardag van het korps. Breekbare oud-mariniers krijgen een plek op het erepodium. Een detachement oud-gedienden stelt zich op. Af en toe valt er eentje om. Kou. Vermoeidheid. EHBO’ers snellen toe.

Aan de andere kant van de Coolsingel nemen hoogwaardigheidsbekleders plaats op het erepodium. Minister Hennis, burgemeester Aboutaleb, oud-ministers van defensie en generaals van luchtmacht en marine. Alleen de hoogste baas van de landmacht ontbreekt.

Generaal Sander Schnitger van de Koninklijke Luchtmacht, neemt drie ereroffels van de Marinierskapel in ontvangst. Beetje zuur voor de marine. Het protocol schrijft nu eenmaal voor dat de oudste operationeel commandant de ereroffels krijgt.

Klokslag half twaalf betreedt koning Willem-Alexander de ceremonie. De vorst neemt plaats op het rostrum, een iets verhoogd podium. Het vaandel neigt en Zijne Majesteit beantwoordt het eerbewijs. Vervolgens inspecteert de koning de aangetreden detachementen.

Nederland schakelt het Korps Mariniers, opgericht in 1665, al eeuwenlang in. Van de befaamde tocht naar Chatham in 1667 tot en met de antipiraterijmissie in de Indische Oceaan in 2015, aldus minister Hennis van Defensie in haar toespraak. „Mariniers betreden vaak als eerste het strijdtoneel. Ze gaan waar geen weg meer is. Licht genoeg om er te komen, zwaar genoeg om te winnen.”

Dan volgt een muzikale overweging, met het oog op gesneuvelde mariniers en militairen die wereldwijd in missies dienen. De Marinierskapel speelt de ”Korps Mariniers Hymne”, gebaseerd op de Navy-hymne ”Eternal Father, Strong to Save”. Indrukwekkend.

Korpscommandant Richard Oppelaar focust op de kracht van het korps. „Op de grens van leven en dood kunnen we het ons niet permitteren genoegen te nemen met een tweede plaats.” Na het commando Joelen galmt een gedragen Wilhelmus over de paradeplaats. Alleen het eerste vers.

Even later treden mariniers en oud-mariniers aan voor het defilé. Gewapend, sommige zwaar gecamoufleerd. Of in wit uniform met skies op de schouder. Een eenheid van de Britse Royal Marines geeft acte de precense. Keurig in het gelid.

Oud en nieuw materieel rolt voorbij. Vikingpantservoertuigen, MB-terreinwagens. Een Frisc-onderscheppingsvaartuig rijdt voorbij op een dieplader. De inzet van lastdieren –paarden en ezels– is afgelast. „De dieren schrokken tijdens de generale te veel van de Marinierskapel”, meldt hoofd-marinevoorlichting Karen Loos.

Een detachement paarse torren –oud-mariniers die bij andere krijgsmachtdelen dienen– marcheert over de paradeplaats, onder aanvoering van commando Marco Kroon, drager van de Militaire Willemsorde. De tribune applaudisseert.

Zes militaire heli’s vliegen laag over voor een luchtdefilé: twee NH90’s, twee Cougars en twee speciaal ingevlogen Britse Seakings. Op de voet gevolgd door een Hercules C130-transportvliegtuig. In een flits zijn de toestellen voorbij. De koning verdwijnt in het stadhuis. Een bomvolle Coolsingel stroomt leeg.

Bekijk de video hier