Waarom zou de kerk een uitzondering moeten vormen in een maatschappij die homorelaties breed accepteert? Zijn oudtestamentische teksten waarin homoseksualiteit een „gruwel” wordt genoemd, onverkort te vertalen naar het heden? Laat je plaatselijke kerken vrij om zelf te bepalen of personen die samenleven in een homorelatie een ambt kunnen vervullen?

Stuk voor stuk zijn het voetangels en klemmen waarmee de Nederlands gereformeerde afgevaardigden zich in Zeewolde geconfronteerd zien. De LV (synode) werd in 2013 geopend. Morgen komen de leden opnieuw bijeen, voor een rapport dat omgeven is met controverse.

Utrecht

Al in 2011 stelde de landelijke vergadering in Houten een commissie ambt en homoseksualiteit in. Aanleiding vormde een besluit van de Nederlands gereformeerde kerk van Utrecht in 2009. Die stelde dat gemeenteleden met een homoseksuele relatie in principe in het ambt van ouderling of diaken kunnen dienen. Drie regio’s (classes) verzochten daarop de LV een uitspraak te doen over de vraag welke weg de Bijbel wijst.

Het eindrapport van de commissie ambt en homoseksualiteit lag er in juni dit jaar. In 2013 was er al een tussenrapport verschenen. Er waren praatsessies in het land, bovendien werd er meegedacht door een klankbordgroep van leden uit de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) en de Christelijk Gereformeerde Kerken (CGK).

Ondanks de lange voorbereidingstijd kwam de commissie niet met een eensluidend standpunt naar buiten. Een meerderheid van de commissie is voor openstelling van de ambten voor mensen die een homorelatie „in liefde en trouw” hebben, een minderheid is tegen. Op een besloten bezinningsdag op 31 oktober konden afgevaardigden, commissieleden en andere betrokkenen samen al de thematiek aftasten.

Kritisch

Opvallend is dat de LV zich geconfronteerd ziet met een schrijven vanuit de GKV met kanttekeningen bij het rapport. De GKV-deputaten kerkelijke eenheid zijn niet alleen kritisch over hoe er in het NGK-rapport wordt omgegaan met de toepassing van Schriftgegevens in het heden (de hermeneutiek), ook vinden ze dat de Schriftuitleg zich richt „op een beperkte selectie van teksten.”

Volgens de GKV-deputaten sluit het rapport aan bij de acceptatie van homoseksualiteit in de cultuur. Het zou, redenerend vanuit het karakter van God, ruimte willen scheppen voor een homo­relatie. Volgens de GKV-deputaten haalt het NGK-rapport de vraag of er ruimte is voor een homorelatie uit de sfeer van de moraal. Daardoor ontstaat er ruimte voor zo’n relatie, mits het gaat om een verbintenis van liefde en trouw, die Gods karakter weerspiegelt.

In het NGK-rapport is geen hoofdstuk opgenomen over de mens als identiteitsdrager in Christus. Daardoor loopt het rapport volgens de GKV-deputaten „om de vraag heen” hoe homoseksualiteit zich verhoudt tot de geheiligde volmaaktheid in Christus. Als er al positief geoordeeld kan worden over een homorelatie als een „schuilhut” in een gebroken wereld, „dan ligt het niet voor de hand om ambten open te stellen voor mensen die zo’n relatie hebben”, concluderen de deputaten.

Zie ook:

Ds. Mudde: homorelatie verdient zegen (RD, 3 augustus 2015)

„Homo in NGK mag in ambt” (RD, 12 juni 2015)

NGK nemen nog geen besluit over homo in ambt (RD, 3 januari 2014)

Kerken in gesprek over homoseksualiteit (RD, 30 november 2013)

GKV doen niet mee met studie NGK over homoseksualiteit en ambt (RD, 14 juni 2011)

NGK: Onderzoek naar homo in ambt (RD, 12 februari 2011)