Nadat Nijs ’s ochtends een bezoek had gebracht aan de Haagse Hogeschool, was ’s middags Amsterdam aan de beurt. In het auditorium van de Hogeschool van Amsterdam legden ongeveer veertig studenten uit wat zij belangrijk vinden aan een goed studiefinancieringsstelsel. Na een kort introductiefilmpje begon de discussie. Die ging veel over geld en dan voornamelijk het gebrek daaraan.

„Ik krijg gewoon te weinig geld. Ik kan mijn kamer er niet eens van betalen. Als ik klaar ben met studeren, verdient Nederland heel veel geld aan mij via de belastingen. Ik vind dat daar nu wel iets tegenover mag staan." De studente vooraan in de zaal is niet de enige die meer geld wil zien. Van de huidige basisbeurs kan geen student rondkomen. Studenten kunnen per maand een bedrag bijlenen. Een kort rondje langs alle aanwezigen laat zien dat maar weinig van hen gebruik maken van die mogelijkheid.

„Lenen is heel erg eng. Dat doe je niet. Dan zit je na je studie nog jaren vast aan die lening", is een van de opmerkingen uit de zaal. Nijs probeert uit leggen dat het allemaal wel meevalt: „Je krijgt lang de tijd de lening terug te betalen, en het bedrag dat je per maand terugbetaald is laag." De studenten willen er niet aan. „Het zal wel met mijn opvoeding te maken hebben. Je geeft je geld niet uit voor je het hebt."

Naast de kosten is de studieduur een ander heikel punt. De studenten vinden vier jaar te kort. De staatssecretaris komt met het voorstel niet meer per jaar te betalen maar per studiepunt. „Ik leg een link tussen de punten en het geld. Het maakt niet uit of je er vier of zes jaar over doet, je krijgt betaald naar het aantal punten dat je haalt." De zaal denkt na en ziet al snel een groot minpunt. „Mijn kosten lopen door. Ik moet ieder jaar collegegeld betalen."

In het najaar doet Nijs een voorstel voor een nieuw stelsel aan de Tweede Kamer. Zij weet nog niet wat ze met de basisbeurs en de aanvullende beurs aan moet. „Ik weet wel dat ik de mogelijkheid tot lenen wil uitbreiden. Ik vind het niet goed als mensen zich in hun ontwikkeling laten remmen door hun portemonnee."