De harde aanpak is volgens een woordvoerder van de bewindsman gericht op „ernstige vormen van hinder voor de computergebruiker.” Het gaat dan om mensen die een enorme hoeveelheid voor de ontvanger ongewenste e-mail (spam) versturen met als doel een computersysteem te verlammen.

Ook verzenders van e-mail met een virus dat een computerprogramma kapotmaakt, kunnen strafrechtelijk worden vervolgd. Daarnaast wordt de strafbaarstelling van computerkrakers verruimd. Mensen die opzettelijk en zonder toestemming computervredebreuk plegen om informatie te stelen, kunnen harder worden aangepakt. Daarnaast worden ook de voorbereidende handelingen strafbaar gesteld.

Specifieke eisen die worden gesteld aan strafbaar gedrag gaan van tafel. Zo moet nu nog de beveiliging van computers zijn gekraakt, een technische ingreep zijn gedaan of van een valse identiteit gebruik zijn gemaakt om toegang te krijgen.

Om resultaat te kunnen boeken breidt Donner de bevoegdheden van justitie en politie uit. De officier van justitie kan internetproviders dwingen gegevens, die later kunnen worden gebruikt voor het opsporen van een computercrimineel, te bewaren. Ook kunnen verdachten van een computermisdrijf in voorlopige hechtenis worden genomen en kunnen politie en justitie bij de aanpak van deze criminaliteit goederen in beslag nemen en telefoons aftappen.

In de (rechts)praktijk zal moeten blijken wat de grenzen zijn van de computercriminaliteit. „Donner heeft de regeling opgetuigd op grond waarvan kan worden vervolgd. De rechter zal bepalen wanneer iemand over de schreef gaat. Er is nog geen voorbeeld”, aldus de woordvoerder.

De verruiming van de mogelijkheden om computercriminelen te straffen vloeit voort uit het Cybercrime Verdrag, dat in november 2001 door een groot aantal landen, waaronder Nederland, is ondertekend. Doel is een internationale aanpak van computercriminaliteit.

Niet alle spam wordt strafbaar. Donner wil verzenders van bijvoorbeeld reclamemail die niet als doel heeft computers te verstoren niet strafrechtelijk aanpakken. De Tweede Kamer drong daar vorig jaar wel op aan. De telecommunicatiewet biedt volgens de bewindsman voldoende ruimte om daar tegen op te treden. Dat kan door middel van boetes.