Nicht Astrid Everon-Jacopucci heeft de opnames van de arrestatie gezien. Ze is boos dat de agenten haar neef als „een stuk vuil” in de politiebus hebben gesleept. Moeder Maria heeft de beelden niet gezien. „Dat wil ik ook niet.” Zijn dood voelt onwerkelijk voor zijn moeder. „Ik viel bijna flauw. Ik reed in de auto toen ik van de neef van Mitch hoorde dat er iets was gebeurd. Hij zei mij naar huis te gaan zodat ik het daar zou horen. Nu voel ik een leegte, alsof hij niet meer dichtbij mij is.”

Mitch’ grote zus Lila is in Nederland om zijn lichaam „terug te brengen”. Dat wordt betaald door het Arubahuis. De begrafenis wordt betaald door de gemeente Den Haag, aldus zijn moeder.

Dat Mitch is gestikt, hebben ze via de media gehoord. De familie vindt het vooral belangrijk dat uit het onderzoek is gebleken dat Mitch geen drugs heeft gebruikt en ook niet te veel had gedronken. Zodat de buitenwereld hem ziet zoals zij hem kennen: iemand die zijn moeder vaak hielp en de sfeermaker was.

De familie steunt de stille tocht die wordt gehouden zodra zijn lichaam aankomt op Aruba en vanaf de luchthaven naar een lokale begrafenisonderneming gaat. Nicht Astrid is niet te spreken over mensen die een slaatje uit de dood van Mitch willen slaan. Zowel om te rellen als voor geld. „Er is iemand die T-shirts maakt met zijn naam erop zonder toestemming. We hebben diegene gezegd om te stoppen.”

De meeste mensen in de huiskamer van moeder Maria denken niet dat er discriminatie in het spel was. Ze benadrukken dat er ook goede agenten zijn. Mitch’ moeder vindt wel dat Arubaanse ouders hun kinderen die in Nederland studeren of nog gaan, moeten waarschuwen over wat met Mitch is gebeurd.