Het is inmiddels tien jaar geleden dat de Groningse specialisten startten met de minder belastende ivf-variant. Volgens hoogleraar Jolande Land, hoofd van de afdeling voortplantingsgeneeskunde van het UMCG, biedt deze aanpak overduidelijk voordelen.

Toch zijn er maar een paar ziekenhuizen in Nederland die deze behandeling aanbieden. „Dat lijkt wat vreemd, maar het vergt specifieke kennis en vaardigheden op het gebied van monitoring en eicelpunctie die je niet even uit een boekje haalt”, legt Land uit in de nieuwste editie van het UMCG-magazine KennisInZicht.

In-vitrofertilisatie, ook wel reageerbuisbevruchting genoemd, is een vruchtbaarheidstechniek waarbij een of meer eicellen buiten het lichaam worden bevrucht met zaadcellen van de vader. Vervolgens worden één of soms twee embryo’s in de baarmoeder teruggeplaatst.

Normaal gesproken slikt de vrouw van tevoren een hoge dosis hormonen. Dat zorgt ervoor dat er in de eierstokken in één keer een groot aantal eicellen rijpt. „Veel vrouwen ervaren gewone ivf als fysiek en emotioneel zwaar.”

De behandeling is behoorlijk prijzig, gaat gepaard met bijwerkingen en er kan een ernstige complicatie ontstaan: het ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS). Wanneer er meerdere embryo’s in de baarmoeder worden geplaatst en er een meerlingzwangerschap ontstaat, brengt ook dat extra risico’s met zich mee.

Bij de minder belastende ivf-behandeling krijgt de moeder geen stootkuur om meerdere eicellen te laten rijpen. Wel wordt de ontwikkeling van de ene eicel die per maand groeit enkele dagen hormonaal ondersteund. „Als deze ene follikel rijp is, wordt de eicel eruit gehaald. Een follikel bevat doorgaans één eicel, waaruit één embryo kan ontstaan. Er is dus geen kans op meerlingen.”

Het embryo wordt vervolgens, net als bij de reguliere behandeling, in de baarmoeder geplaatst. Als die innestelt, is de vrouw zwanger.

De weinig belastende behandeling kan een aantal keren worden herhaald. „Zes van deze behandelingen zijn te vergelijken met één gewone ivf-poging”, aldus de Groningse hoogleraar.

Echter, niet iedereen komt in aanmerking voor ‘light’ ivf. De vrouw moet jonger zijn dan 35 jaar en een goede, regelmatige menstruatiecyclus hebben. „Verder biedt de behandeling vooral voordelen.” Landt somt op: „Het leidt vaker dan reguliere ivf tot een zwangerschap. Doordat we gebruikmaken van de natuurlijke cyclus, is de behandeling veel minder belastend. Er is vrijwel geen hormoonbehandeling voor nodig en dat geeft veel minder vervelende bijwerkingen. Maar nog belangrijker: er is geen risico meer op het gevaarlijke OHSS. Ook zijn er paren die het een groot voordeel vinden dat er bij deze aanpak maar één embryo ontstaat en geen embryo’s ongebruikt overblijven en vernietigd moeten worden.”

De resultaten van de minder belastende variant zijn –verrassend genoeg– beter dan van de reguliere behandeling. „Van de vrouwen die kiezen voor MNC-ivf wordt 35 procent zwanger, terwijl één poging met gewone ivf landelijk bij 25 procent van de vrouwen tot een zwangerschap leidt. Wanneer een zwangerschap uitblijft na zes MNC-behandelingen –die samen gelijk staan aan één gewone ivf-poging– volgen nog twee reguliere ivf-behandelingen. Uiteindelijk krijgt in het UMCG meer dan 50 procent van de paren die het ivf-traject doorloopt een kind. En dat kind is het enige wat echt telt.”