K. zou dat hebben gedaan bij de Stichting Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst (BKVB) en de Stichting Kunst en Openbare Ruimte (SKOR). K. werkte bij de BKVB als hoofd financiën en daar verdween ook verreweg het meeste geld.

K. werd in 2010 veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf, maar hij was toen al naar Thailand gevlucht. Pas in 2012 heeft hij in Thailand zijn verhaal verteld. Sinds 2013 zit hij vast in Nederland. K. heeft bekend dat hij geld verduisterd had. Naar eigen zeggen is hij met de verkeerde mensen in contact gekomen en onder druk gezet of overgehaald om fraude te plegen. Hij ging daarom in hoger beroep.

Het OM heeft daarna onderzoek gedaan dat K.’s verklaringen voor een deel bevestigt. Maar zelfs als de verklaringen over bedreigingen en dwang helemaal worden geloofd, dan waren er volgens het OM voldoende uitwegen voor hem.

Volgens K. „leende” hij aanvankelijk zelf relatief kleine bedragen omdat hij op te grote voet leefde. Dat ging goed tot hij grotere bedragen opnam om zijn trainer op de sportschool te helpen. Hij kwam in de problemen toen de bedragen die hij uitleende hoger werden en leningen niet terug werden betaald. Bij pogingen dat geld terug te krijgen kwam hij naar eigen zeggen in de macht van Russische criminelen, die hem dwongen steeds grotere bedragen op te nemen.

De fraudezaak lijkt ook verband te houden met de moord op Limburger Ronald Noteboren, die in 2009 in stukken gesneden werd teruggevonden langs een Belgische snelweg. Noteboren zou een deel van het geld van het kunstfonds hebben gestolen dat op een rekening was gestort.

Namen die Clemens K. heeft genoemd in verband met de moord zijn Sander K. en Fay T. „Ik kreeg van ze te horen dat er iemand was omgekomen. En dat ik geen dingen moest doen”, zei K. toen de aanklager hem vroeg wat hij kon zeggen over de dood van Noteboren.