Dat kan met een knipoog worden opgevat, erkent directeur Erik van den Dungen, want eigenlijk bestaan geen vergelijkbare evenementen van enige betekenis. Militracks begon in 2010 als bescheiden presentatie voor techniekfanaten, maar de laatste jaren kwamen er steeds meer mensen op af. De organisatie verwacht deze zaterdag en zondag zo’n 10.000 bezoekers. De verzameling voertuigen overtreft alle eerdere edities.

‘Topstuk’ is het Sturmgeschütz III, een enorm zwaar geschut op rupsbanden dat vijandige tanks moest uitschakelen. Het Oorlogsmuseum heeft het geleend van het Duitse legermuseum in Koblenz. Daarmee vormt het een uitzondering, de meeste voertuigen zijn eigendom van particulieren uit heel Europa.

„In de regel waren de Duitsers technisch gezien superieur aan de geallieerden. Helaas”, zegt Van den Dungen. De directeur snapt „het scherpe randje”, maar benadrukt dat het evenement puur om de techniek gaat. De historische context krijgen mensen vanzelf mee als ze willen, aangezien bezoekers ook het museum kunnen bekijken.

Omdat dergelijke evenementen gevoelig kunnen liggen, zijn heldere afspraken gemaakt. „Eventuele hakenkruisen en SS-tekens worden afgeplakt en de voertuigen rijden alleen rond op ons terrein, niet in de openbare ruimte. Wij nodigen ook niemand uit die we niet kennen.”

De voertuigen staan niet alleen opgesteld, sommige rijden ook rond. Bezoekers mogen tegen betaling meerijden over een parcours van zo’n anderhalve kilometer door het museumpark.

Het evenement is vooral zo bijzonder, omdat Duitse voertuigen veel schaarser zijn dan materiaal van de geallieerden. „De Duitsers maakten minder en er is ook minder overgebleven. Veel spul ging direct de hoogovens in”, zegt museumdirecteur Van den Dungen. Sommige voertuigen bleken geschikt voor andere doeleinden. Een bepaald rupsvoertuig bleek bijvoorbeeld prima bruikbaar in de landbouw. Mede daardoor kan zeventig jaar na het einde van de oorlog een evenement als Militracks worden gehouden.