„Bitter” noemen haar schoonzoon, de hoogleraar psychologie René Diekstra, en kleinzoon en advocaat Sébas Diekstra de diefstal. Ze hebben inmiddels aangifte gedaan. De spullen waren zowel financieel als emotioneel van waarde. Een gouden horloge en een gouden armband had de vrouw nog van haar man gekregen voor hun huwelijksjubileum.

Het tehuis waar ze overleed laat weten dat bij het personeel bekend was dat de vrouw het horloge en de armband altijd om wilde, vanwege haar ervaringen met de eerdere diefstallen. Na haar dood is door de familie ontdekt dat ze de sieraden niet meer om had en dat die ook nergens meer in haar kamer lagen.

Volgens vader en zoon Diekstra moet de diefstal in het uur rond haar dood in het tehuis in Duivendrecht zijn gebeurd. Ze zijn verontwaardigd.

„Bijna vier jaar hebben zij en wij erover gedaan om de dader van destijds, een leidinggevende, veroordeeld te krijgen. Die veroordeling is nog maar acht weken geleden definitief geworden”, zegt René Diekstra.

„Ik zie nog voor me hoe ze, 92 jaar oud, als getuige verontwaardigd en overtuigend uitlegde dat ze geen verzorgster ooit toestemming had gegeven in haar portemonnee te graaien”,vertelt hij.

„De diefstal heeft haar leven ingrijpend beïnvloed. Ze werd angstiger en wantrouwender en sliep sinds die tijd altijd met haar tas onder haar hoofdkussen en met haar sieraden om”, zo schetst hij de grote gevolgen.

Vier jaar geleden publiceerde de psycholoog de geruchtmakende beelden. Te zien is hoe een personeelslid, na de vrouw eerst op het toilet te hebben gezet, de portemonnee uit haar tas pakt en daar geld uit haalt.

Diekstra kreeg duizenden reacties; meldingen over diefstal van de kwetsbare bewoners van verzorgings- en verpleeghuizen. Die werden gebundeld in een zwartboek dat breed werd verspreid, met aanbevelingen om diefstal te voorkomen.

„Maar het positieve effect van die aandacht is dus uiteindelijk voor haarzelf nihil geweest”, constateert hij.