„Bruid en bruidegom, majesteit, prins Claus, members of the Zorreguieta family. Your majesty, your royal highnesses, family, prime minister, honoured guests.

Bienvenidos a todos. I welcome you all to Amsterdam on this very special occasion of the wedding of Miss Zorreguieta and the Prince of Orange.

Unfortunately for our English and Spanish speaking guests we will, as you may understand, speak Dutch. But actually, it’s quite simple. In Dutch, the English word ”yes” and the Spanish word ”sí”, are pronounced as ”ja”, so it should not be too difficult for you to understand the most important part of this ceremony.

Dames en heren, Op dit zo belangrijke ogenblik in het leven van Prins Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta zijn wij bij elkaar gekomen op een plaats die karakteristiek is voor Amsterdam - de hoofdstad van ons land, de stad die nu ten tweede male de plaats is waar het huwelijk van een troonopvolger wordt gesloten. Dit keer in de Beurs van Berlage, symbool van Amsterdamse bouwkunst, een eeuw geleden bij het aanbreken van een nieuwe tijd verrezen.

Bruid en Bruidegom,

U in het bijzonder heet ik hier natuurlijk welkom, samen met uw familie en vrienden. De persoonlijke gebeurtenis die het sluiten van een huwelijk meestal is, is in uw geval ook een publieke gebeurtenis; naast de aanwezigen hier kijken nog wat meer mensen mee - in Nederland én overzee.

Ook zij voelen zich betrokken en leven met u mee. Uw huwelijk, dat gebaseerd is op de liefde die u voor elkaar voelt en de wens om samen verder door het leven te gaan, is méér dan een privé-aangelegenheid.

Zij is ook een gebeurtenis van publiek belang, nu de Verenigde Vergadering der Staten-Generaal u ingevolge artikel 28 van de Grondwet voor het aangaan daarvan toestemming heeft verleend. Die toestemming bevestigt de publieke verantwoordelijkheid die u beiden wilt dragen. Daarom is deze huwelijkssluiting ook de bevestiging van een verbintenis met een heel land.

U, bruidegom, bent eraan gewend dat uw leven ook altijd een publiek leven is. Voor u, bruid, is dat alles nog betrekkelijk nieuw, al hebt u in de afgelopen maanden een voorproefje gekregen van wat dat allemaal betekent.

U, bruidegom, bent opgegroeid in het licht van de publiciteit, en daarom weet u hoe belangrijk het is om tijd en gelegenheid te hebben om ook een privé-leven te leiden. Die tijd en gelegenheid is nodig om in het publieke leven goed te kunnen functioneren.

Wij beseffen dat het huwelijk dat u vandaag sluit, met de vrouw die u daartoe hebt uitverkoren en die u heeft uitverkoren, van wezenlijk belang is om die voor u in uw positie zo precaire balans tussen het persoonlijke en het publieke leven te blijven vinden. De mate waarin u daarin slaagt is niet alleen voor uzelf, maar voor ons hele volk van betekenis.

Water speelt in uw leven een grote rol. Uw dienstplicht hebt u bij de Koninklijke Marine vervuld en u hebt u de laatste jaren gewijd aan het waterbeheer in ons land en daarbuiten - daarbij velen de ogen openend voor het immense belang daarvan. Maar niet alleen stromend water kan zich in uw belangstelling verheugen, bevroren water evenzeer. U hebt de Friese Elfstedentocht in 1986 volbracht -en u schaatst nog steeds graag- en u hebt -en daarom zijn wij hier bij elkaar- uw prinses op het gladde ijs van Paleis Huis ten Bosch ten huwelijk gevraagd. U bent, kortom, een man van het water.

Bruid, graag richt ik mij een ogenblik in het bijzonder ook tot u. Ik ben mij er daarbij van bewust dat ik dadelijk bij hamerslag de voorwaarde creëer waardoor u zich niet alleen de prinses van uw prins kunt noemen, maar ook Prinses der Nederlanden, prinses van Oranje-Nassau en mevrouw Von Amsberg. Voor de oppervlakkige beschouwer is dat iets begeerlijks, iets uit sprookjes. Maar u hebt ervaren, dat die positie u ook pijnlijke beperkingen oplegt, ook vandaag.

Toen u een paar maanden geleden kennismaakte met Amsterdam, hebben wij u de Hollandsche Schouwburg laten zien, de plek waar Joodse stadgenoten in de Tweede Wereldoorlog bijeen werden gebracht alvorens naar de kampen te worden afgevoerd. Voordat u de Hollandsche Schouwburg verliet, schreef u de woorden: „Laat de eenentwintigste eeuw er een worden van vergeven. Maar vergeten mogen wij nooit.” Met die woorden hebt u ons evenveel geschonken als met de gulle lach waarmee u onze harten óók hebt gestolen.

Wie de onafzienbare pampa’s van uw land heeft gezien -die onmetelijke ruimte-, die beseft de enorme overgang naar dit kleine, dichtbevolkte, vaak natte landje, waarin u bovendien nog een glazen huis gaat bewonen.

Wij hopen dat u net zo veel van dit soms lastige maar ook zo lieflijke lapje grond gaat houden als van de kroonprins van dit land en dat u, moderne jonge vrouw, zich in een zelfgekozen tempo zult kunnen voortbewegen en niet steeds, om zo te zeggen, in het tempo van een gouden koets. U hebt immers al een aantal arbeidzame jaren achter de rug waarin u in het internationale zakenleven talenten hebt ontwikkeld die vragen om verdere ontplooiing.

De verbazend snelle manier waarop u zich onze taal heeft eigen gemaakt én een plaats in ons midden hebt weten te verwerven, geven het vertrouwen dat u erin zult slagen taken te vinden die bij u en uw vele talenten passen en die u voldoening zullen schenken.

Op hun beurt zullen uw nieuwe landgenoten u daartoe in staat moeten stellen; ik hoop en verwacht dat zij dat van harte zullen doen.

Dan wil ik nu overgaan tot de huwelijkssluiting. Ik verzoek u op te staan, elkaar de rechterhand te geven en te antwoorden op de vraag die ik aan ieder van u zal stellen.

Koninklijke Hoogheid, Willem-Alexander, Claus, George, Ferdinand, Prins van Oranje, Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer Von Amsberg, verklaart u aan te nemen tot uw wettige echtgenote: Máxima Zorreguieta, en belooft u getrouw alle plichten te zullen vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbindt. Wat is hierop uw antwoord?
„Ja.”

Máxima Zorreguieta, verklaart u aan te nemen tot uw wettige echtgenoot: Willem-Alexander, Claus, George, Ferdinand, Prins van Oranje, Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer Von Amsberg, en belooft u getrouw alle plichten te zullen vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbindt. Wat is hierop uw antwoord? „Ja.”

Dan verklaar ik als ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Amsterdam dat u door het huwelijk aan elkander bent verbonden.

Bruidspaar, Prins en Prinses!

Mijn nog maar korte carrière als ambtenaar van de burgerlijke stand heeft mij geleerd dat ik één bijzonder voorrecht heb, namelijk om als eerste het paar dat zojuist in het huwelijk verbonden is, en de familie, geluk te wensen. Ik doe dit van ganser harte.

Ik heb u leren kennen als twee blijmoedige mensen die het geluk over het feit dat u elkaar gevonden hebt, niet onder stoelen of banken steken. Vandaag straalt u de liefde uit, zoals die zo mooi in een aan de Argentijn Borges toegeschreven gedicht is verwoord: „El amor da brillo a nuestros ojos, música a nuestros labios, saltos a nuestros pies” (De liefde laat de ogen stralen, de lippen zingen en de voeten dansen).

Geniet vandaag, straal, zing en dans! U gaat samen een nieuwe levensfase in en ik spreek de wens uit dat u daarin veel geluk ten deel zal vallen.

(De getuigen tekenen daarna de huwelijksakte.)

Bruidspaar,

Mag ik u verzoeken te gaan staan. Ter gelegenheid van uw huwelijk en de andere huwelijken die vandaag in Amsterdam worden voltrokken, is een bijzonder trouwboekje als herinnering ontworpen, dat ik u nu graag wil tonen.

De stad Amsterdam wil u bovendien graag een cadeau aanbieden. Wij hebben een aantal Nederlandse dichters die de Herman Gorterprijs hebben gewonnen -de prijs die jaarlijks door de gemeente Amsterdam wordt uitgereikt- gevraagd een gedicht te schrijven waarbij zij zich door uw huwelijk hebben laten inspireren. Mogen die gedichten op hun beurt u inspireren op uw levensweg.

En nu gaat u van hier, van de Beurs van Berlage naar de Nieuwe Kerk, van de koopman naar de dominee. U weet beiden hoe de innige band van die twee ons land heeft groot gemaakt. Ik wens u een prachtige dag toe, en een lang en liefdevol leven samen.”