Bij het podium staat opperrabbijn Jacobs. Donderdagmorgen kreeg hij een steen door de ruit. „Dit is Nederland anno 2014”, zegt een van de sprekers.

Maar ook dít is Nederland: een menigte die naar Amsterdam gekomen is om steun te betuigen aan het geplaagde land. Mensen die zich in de Israëlische vlag hebben gewikkeld. Spandoeken die protesteren tegen terreur en roepen om vrede. Applaus als het geluid van de sjofar over de Dam schalt.

Een half uur voor aanvang wordt er al gezongen, geklapt, geroepen. Ondertussen stromen steeds meer mensen toe. „Ik had wel wat meer mensen uit de reformatorische hoek verwacht. Zeker na de paginagrote advertentie in het RD”, zegt een vrouw. Maar ze zíjn er wel, tot docenten en leerlingen van enkele middelbare scholen toe. „Zelfs onder jongeren van onze scholen moet je tegenwoordig verkeerde denkbeelden over Israël bijstellen”, zegt een docent. „Je merkt hoe ze via de moderne media worden beïnvloed.”

„De raketaanvallen vanuit de Gazastrook op Israël waren er al lang voordat de drie Joodse tieners en –in reactie daarop– een Palestijnse jongen werden vermoord”, zegt een man die een grote vlag torst. Hij verwijst –en vrijwel elke spreker zal dat deze avond doen– naar het anti-Israëlprotest vorige week in Den Haag. „Ik ben blij in een democratie te leven waarin iedereen zijn mening mag laten horen. Maar als je een vergelijking met de nazi’s maakt, deel je een harde trap uit. Het toont het lage niveau van mensen die menen dat Israël zich nooit mag verdedigen.”

Die gevoelens zijn er hier rond de Dam ook. Een tegendemonstratie ging niet door omdat hij te laat was aangevraagd en omdat het gemeentebestuur geen confrontatie wilde. Enkelingen die toch een tegengeluid willen laten horen, worden aangesproken door de overal aanwezige agenten. „Palestina! Palestina!” schreeuwt een voorbijganger. Een man met het opschrift ”Gaza” op zijn t-shirt gaat een emotioneel gesprek aan met de politie. Rond een jongen die aan de rand van de Dam een Palestijnse vlag omhoog houdt, gaat gejuich op. Vier personen worden gearresteerd: twee van hen brengen de Hitlergroet, twee anderen scanderen het woord ”nazi”.

Het brengt de deelnemers aan de Israëlmanifestatie niet van de wijs. „Welk land staat toe dat zijn bevolking al twaalf jaar in angst moet leven voor inslaande raketten? En toch zijn er velen die zeggen dat Israël niets mag doen”, zegt directeur R. van Oordt van Christenen van Israël, die de solidariteitsbijeenkomst samen met het Centrum voor Informatie en Documentatie Israël (CIDI) organiseerde.

De Israëlische ambassadeur Haim Divon –omringd door beveiligers– bedankt de betogers namens zijn volk. „In Den Haag zagen we de andere kant. Verschil van mening mag er zijn, maar hakenkruisen en andere lelijke uitingen van antisemitisme gaan over de grens.”

„Mijn maag draaide om toen ik de beelden van die demonstratie zag”, zegt de Joodse tv-presentator Frits Barend. Israël is het enige land in het Midden-Oosten met godsdienstvrijheid, beklemtoont hij. Vanwege de raketten van Hamas moest zijn familie in Israël de recente voetbalwedstrijden in een schuilkelder bekijken. „Het Israëlische volk smeekt om vrede.”

Er is ruimte voor nuance, had CIDI-directeur Voet al gezegd. Voormalig VVD-leider Bolkestein zegt dan ook onvervaard: „Ik sta hier met grote tegenzin, want ik heb nooit deelgenomen aan een manifestatie en altijd gehoopt dat ik dit niet hoef te doen. Ik kan Israël niet steunen, omdat de regering-Netanyahu niets doet om een tweestatenoplossing te bewerkstelligen. Integendeel, het bouwen van nederzettingen gaat door.” „Boeoe!”, roept een deel van de luisteraars, maar er klinkt ook applaus.

„Ik kan Hamas evenmin steunen”, verklaart de oud-eurocommissaris. „Het is een dictatoriaal bewind, dat raketten afschiet. Ik sta hier om een protest te laten horen omdat Hamas een wapenstilstand weigert. Hamas is bereid zijn inwoners op te offeren voor eigen gewin. Daarom sta ik hier.”

Nu geen „boeoe!” meer, maar uitsluitend luid applaus. Het is de teneur van elke toespraak: Hamas maakt zoveel mogelijk slachtoffers. En het gebruikt zijn eigen bevolking als menselijk schild door de raketten vanuit dichtbevolkte gebieden af te schieten.

„Twee weken geleden mocht ik in Boedapest 12.000 vrienden van Israël toespreken. Vandaag staan we hier weer om de wereld te vragen respect te hebben voor Israëls recht op zelfverdediging”, zegt CU-Kamerlid Voordewind. Hij hekelt de „geschiedvervalsing” in de media en in geschiedenisboeken in het voortgezet onderwijs. „Het waren de Arabieren die de opdeling van Palestina in een Joodse en een Palestijnse staat afwezen.

We hopen en bidden dat de rakettenregen op Israël zal stoppen, en dat er tegelijkertijd een einde komt aan het leed van Palestijnse vrouwen en kinderen die worden opgeofferd. Het is goed dat we Israël een hart onder de riem steken. Laten we niet ophouden te bidden om vrede voor Jeruzalem. Om Sions wil zullen we niet zwijgen.”