Een onderscheiding hadden Peter ten Klooster en Mannes Polman nooit gekregen. Die moest je na de oorlog zelf aanvragen en dat stuitte hun tegen de borst. Bovendien deden ze gewoon hun plicht, vonden ze zelf.

De verzetsstrijders leven niet meer, maar postuum heeft burgemeester Bilder van Zwartewaterland hen vanochtend alsnog geëerd met het Mobilisatie Oorlogskruis.

Ten Klooster en Polman voerden in de oorlog in opdracht van de Hasselter verzetsgroep van Joh. Holtrust gevaarlijke acties uit. Zij werden daarvoor geselecteerd omdat ze als jonge vrijgezellen minder kwetsbaar waren dan anderen. Op dergelijke acties stond destijds de doodstraf en eventuele gezinsleden liepen eveneens gevaar.

Executies op de Schietbaan Schrevenweg en in park Het Engelse Werk bij Zwolle, waarbij ook vrienden omkwamen, versterkten hun motivatie om de strijd aan te binden tegen de bezetter.

Dat de twee postuum toch geëerd worden, is onder meer te danken aan de zus van Mannes, Dinie van der Horst-Polman. Zij was in de oorlog zelf actief als koerierster en hielp met twee nichtjes haar broer en Peter ten Klooster ooit ontsnappen uit het ziekenhuis in Zwolle.

Daarmee redde ze waarschijnlijk het leven van de twee, want een dag later kwamen de Duitse bezetters de mannen tevergeefs halen.

Een dochter van Ten Klooster, Alette Samuels-ten Klooster, heeft zich eveneens ingespannen voor de postume onderscheiding. Dat geldt ook voor Minie Buit-Zielman uit Genne, lid van de werkgroep Tweede Wereldoorlog van de Historische Vereniging Hasselt.