Wachten op een nieuwe Reagan
Religieus rechts in VS is gefrustreerd. Over de regering-Obama, over het buitenlandbeleid van de Verenigde Staten, over de Amerikaanse droom. Maar ook een beetje over zichzelf. Velen wachten tevergeefs op een nieuwe Ronald Reagan als president.
Eind vorige week kwamen conservatieve politici, opinieleiders en religieuze leiders bijeen in Washington op het congres ”Road to Majority”. Zij dachten na over de stand van zaken in de Amerikaanse politiek en maatschappij. Maar vooral wilden zij het eens worden over een strategie die moet leiden tot het behalen van een Republikeinse meerderheid bij de tussentijdse verkiezingen voor Senaat en Huis in november.
Vrijwel stuk voor stuk hielden de sprekers op die bijeenkomst een tirade tegen de Democratische president Barack Obama en zijn beleid. Dat was gemakkelijk scoren, al was het alleen maar door te wijzen op de historisch lage waardering die het Amerikaanse staatshoofd momenteel in de opiniepeilingen geniet.
Recent waren er ook nog een paar pikante binnenlandse schandalen waar Obama zijn populariteit bepaald niet mee heeft vergroot. Zo moest de Amerikaanse belastingdienst IRS vorige week bekennen dat hij e-mailverkeer van de afgelopen twee jaar niet meer kan terugvinden. Terwijl daar nu juist uit zou blijken dat de IRS de laatste tijd stelselmatig zijn pijlen op leden van de conservatieve Tea Partybeweging had gericht. Ook vervalsten ambtenaren van het departement van Veteranenzaken data op formulieren, waardoor het leek dat oud-strijders veel minder lang op geld of andere vormen van hulp hoefden te wachten dan het geval was.
En dan natuurlijk het buitenlandse beleid. Amerika stelt niets meer voor in de wereld, was de algemene mening. Eerdere presidenten durfden nog hun nek uit te steken. Maar Obama wil vooral dat iedereen de Amerikanen aardig vindt, was de klacht.
De conferentie toonde eens te meer aan hoe pijnlijk diep Amerika momenteel verdeeld is. Dat bleek alleen al uit de terminologie die werd gebezigd. ”Wij en zij”, ”conservatieven en links” en ”wij en de andere kant”, waren de meest gangbare bewoordingen waarmee de scheidslijnen werden getrokken.
Sommigen groeven een spade dieper en bleven niet steken in een lange opsomming van vermeende wandaden van de huidige regering. „Wie denkt dat Obama gewoon een volgende liberaal ingestelde Democratische president is, heeft het volledig mis”, betoogde Garry Bauer, voorzitter van de organisatie American Values. „Hij is al 5,5 jaar bezig de Amerikanen tegen elkaar op te zetten in een ongeëvenaarde klassenstrijd. Doet uw auto het niet goed? Dat komt doordat die meneer daar in een dure Mercedes rijdt. Hij heeft de overheid alleen maar groter gemaakt, ten koste van onze rechten. De regering wil bepalen naar welke dokter je moet en hoe hoog je de thermostaat mag zetten.”
„Obama rekent zich tot de intellectuelen”, vervolgt Bauer. „Maar hij weet niet eens wanneer het leven begint. Er worden in dit land meer baby’s geaborteerd dan er banen bij komen.”
Opmerkelijk genoeg noemt geen van de congresgangers de naam van oud-president George Bush. Kennelijk is het beleid van de laatste Republikeinse roerganger ook niet in goede aarde gevallen. Ronald Reagan, president van 1981-1989, is hier hét grote voorbeeld. „Reagan zou van zijn stoel vallen als hij het land nu zou zien”, meent Rick Santorum, voormalig presidentskandidaat.
Tegelijkertijd waarschuwt Santorum voor de frustratie waarin veel conservatieven blijven steken. Alleen de problemen die de tegenpartij veroorzaakt benoemen, lost niets op, aldus de oud-senator. „We schieten er niet zo veel mee op door steeds te vertellen hoe Reagan het veertig jaar geleden aanpakte. Reagan zelf zou nooit hebben gezegd hoe het vier decennia terug ging. Die zei: In deze huidige crisis gaan we het zó doen.”
Ondanks alle klachten die religieus rechts over de politieke en maatschappelijke gang van zaken in de Verenigde Staten heeft, overheerst zonder uitzondering een enorme trots op het land en een diepgeworteld geloof in de buitengewone positie van Amerika in de wereld.
„Dit is een heel bijzondere natie”, meent Louie Gohmert, lid van het Huis van Afgevaardigden voor Texas. „Amerika is meer dan het Israël van koning Salomo.”
Collega Tom Price doet er nog een schepje bovenop. „Dit is de grootste natie in de wereldgeschiedenis. Iets wat maar één keer in de 6000 jaar gebeurt, zal zich niet snel herhalen.”
Dit is het derde deel in een serie over de politieke ambities van religieus rechts in de Verenigde Staten.
Zie ook:
Reagan gaf Amerika zijn zelfvertrouwen terug (Reformatorisch Dagblad, 07-06-2004)
Ronald Reagan (93) overleden (Reformatorisch Dagblad, 07-06-2004)
