Ds. W. W. Nijdam met emeritaat: Geleerd van eigen twijfels en getob
ALBLASSERDAM. „Mensen moeten niet passief afwachten als het over hun zielenheil gaat. Het is nodig dat ze de toevlucht zoeken bij het verzoenend sterven van Christus om vrede met God te vinden.” Dat zegt ds. W. W. Nijdam, christelijk gereformeerd predikant te Alblasserdam, die zondag met emeritaat is gegaan.
Ds. Nijdam houdt van studeren. Aan de muur in de hal van zijn huis hangt een foto van de Oostenrijkse bergen, waarheen hij nogal eens met vakantie ging. Ook dan las hij veel. Geen romans, maar een Duits woordenboek of een Franse grammatica. Eens kocht hij een Italiaanse krant. „Ik kende geen Italiaans, maar wel Frans en Latijn en met behulp van die kennis heb ik de krant gelezen, al duurde het drie uur voor ik een pagina uit had.”
Het is niet zo vreemd dat hij er in zijn jeugd weleens aan gedacht heeft om Bijbelvertaler bij Wycliffe te worden, maar de roeping tot predikant heeft het gewonnen. Zijn studiezin voor talen is gebleven. „Als ik mijn eigen zin zou doen, zou ik me na mijn emeritaat gaan toeleggen op het bestuderen van buitenlandse talen. Maar mijn hobby moet Gods Woord niet gaan overvleugelen”, zegt hij. Daarom zal hij zich vooral bezighouden met de bestudering van exegetische en dogmatische boeken, die dan weer ten goede komt aan zijn preken. „Ik wil bijblijven met de theologische ontwikkelingen.”
Zijn voorgeslacht van vaderszijde stamt uit Friesland en was gereformeerd. De familie van moederszijde kwam uit Zeeland en behoorde bij de Gereformeerde Gemeenten. Zijn ouders ontmoetten elkaar in Haarlem. De gezinnen waartoe zij behoorden, waren inmiddels christelijk gereformeerd geworden.
Na één jaar in Utrecht theologie gestudeerd te hebben, studeerde Nijdam sociologie van de niet-westerse volken in Leiden, om vijf jaar later voor theologie in Apeldoorn te kiezen. „Dat ik in Leiden ging studeren had te maken met het niet kunnen komen tot geloofszekerheid”, verklaart hij. „Ik vreesde dat ik geen zekerheid zou krijgen en wilde me in een andere wereld ontwikkelen, hoewel ik wel steeds trouw naar de kerk bleef gaan. Ik heb dat leven zo ver bij God vandaan toen als leeg ervaren; ik kon toch niet zonder Hem.”
Een voordeel van zijn getob is achteraf gezien dat hij gevoel en begrip heeft voor mensen met twijfel. Soms merkte hij aan de dingen die men zei en de vragen die men stelde dat catechisanten met twijfels rondliepen. Ook in het pastoraat, waar zijn hart ligt, ontdekte hij de twijfels. „Ik herkende de vragen en probeerde twijfelaars verder te leiden. Als men echt de Heere zocht, verwees ik naar Bijbelteksten die aangeven dat zij die de Heere zoeken Hem ook zullen vinden. Als mensen zeiden dat ze al zo lang zochten, raadde ik hen aan in het gebed aan te houden.”
De predikant stelt dat mensen bij geloofstwijfel niet passief moeten afwachten. „Het is nodig dat ze de toevlucht zoeken bij het verzoenend sterven van Christus om vrede met God te vinden. Christus laat Zich vinden door wie Hem zoekt. Wie Hem gevonden heeft, heeft de zekerheid van het geloof. Die ligt niet in het gevoel maar bij God, al gaat dit niet buiten de ervaring om, hoewel soms dwars tegen alle ervaring in.”
Ds. Nijdam zegt dat het geloof niet een vanzelfsprekendheid is. „Paulus roept in de tweede Korinthebrief op om zich met God te laten verzoenen. Dat zegt hij in die tekst niet tegen hen die buiten zijn, maar tegen mensen in de gemeente.”
Zoals bijna alle kerken, heeft ook zijn gemeente in de loop van de tijd wel te maken gehad met de overgang van gemeenteleden naar evangelische gemeenten. „Ik ben blij met iedere gelovige die leeft vanuit Christus, of men nu evangelisch of gereformeerd is”, legt hij uit, „maar de opvattingen in evangelische gemeenten wijken op onderdelen af van de gereformeerde –en naar mijn vaste overtuiging Bijbelse– leer, onder meer als het om de doop gaat. De kinderdoop is onderdeel van het verbond dat God gesloten heeft met de gelovigen en hun kinderen.”
Tijdens de afscheidsdienst preekte hij uit 1 Petrus 1:25: „Maar het Woord van de Heere blijft tot in eeuwigheid. En dit is het Woord dat onder u verkondigd is.” Ds. Nijdam zei tijdens de preek dat het Woord van God blijft, ook als een predikant weggaat. Als kern van dat blijvende Woord noemde hij de prediking van Jezus Christus de Gekruisigde, Die gekomen is tot een verzoening van de zonden.
Levensloop ds. W. W. Nijdam
Wiebe Wytze Nijdam werd in 1947 in Haarlem geboren. Hij studeerde sociologie van de niet-westerse volken in Leiden en daarna theologie in Apeldoorn. In 1979 werd hij predikant te Klundert. Daarna volgden Hilversum-Oost (1984) en Alblasserdam (1995).
Het echtpaar Nijdam heeft twee kinderen en twee kleinkinderen.
Op zaterdag 24 mei ging hij voor in een afscheidsdienst. Per 1 juni ging de christelijke gereformeerde ds. Nijdam uit Alblasserdam met emeritaat.
Lees ook:
Ds. W. W. Nijdam neemt afscheid van cgk Alblasserdam (RD.nl, 26-05-2014)
Ds. W. W. Nijdam 25 jaar predikant (Reformatorisch Dagblad, 23-03-2004)
Ambtsjubileum ds. W.W. Nijdam (De Wekker, 19-03-2004)
Ds. W. W. Nijdam doet intrede in chr. geref. Alblasserdam (Reformatorisch Dagblad, 28-08-1995)
Ds. W. W. Nijdam neemt afscheid van Hilversum-Oost (Reformatorisch Dagblad, 08-07-1995)
Bevestiging ds. W. W. Nijdam te Hilversum (Reformatorisch Dagblad, 02-07-1984)
Ds. Nijdam nam afscheid van Klundert (Reformatorisch Dagblad, 18-06-1984)